charakterystyczna dla literatury romantycznej skłonność do nasycania materii utworu motywami szaleństwa, okropności, grozy, niesamowitości, nieokiełznanych namiętności. Bohaterowie tego typu utworów manifestowali pogardę dla przyjętych norm społecznych i moralnych. Motywy frenetyczne odnaleźć można w literaturze polskiej w Nie-Boskiej komedii Z. Krasińskiego (np. obrzęd prowadzony przez Leonarda).
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
