zespół przekonań, sądów i oczekiwań, regulujących twórczość literacką oraz sposoby jej odbioru w określonej epoce. Obok norm sformułowanych przez krytyków (poetyka normatywna) występują normy nie sformułowane bezpośrednio, ale realizowane w odpowiednio dużych grupach utworów. Stanowią one element tradycji literackiej i związane są z wymogami oraz przynależnością utworu do rodzaju, gatunku literackiego, czy systemu wersyfikacyjnego. Postrzeganie norm stanowi o rozpoznawalności dzieła dla odbiorców, pozwala je włączyć w znane już pole doświadczeń czytelniczych.
Normy zawsze ograniczają swobodę pisarza, ale dzięki nim jego pomysły mogą zostać zrealizowane na planie uchwytnych wartości literackich. Twórca może nie tylko respektować normę, ale także dystansować się wobec niej lub gwałtownie ją przełamywać - zawsze jego działania muszą się do niej odnosić. Oryginalność dzieła literackiego jest wynikiem twórczego potraktowania normy literackiej.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
