działaczka komunistyczna. Była córką Leona Wasilewskiego, bliskiego przyjaciela Piłsudskiego i działacza PPS (Piłsudski był jej ojcem chrzestnym). Podobnie jak ojciec działała w organizacjach socjalistycznych - jako studentka głównie w Towarzystwie Uniwersytetów Robotniczych. Po ukończeniu studiów na filologii polskiej była współredaktorką czasopisma dla młodzieży "Płomyk". W latach 1934-37 została wybrana do Rady Naczelnej PPS.
Po 1939 r. znalazła się we Lwowie, gdzie nawiązała kontakty z radzieckimi komunistami - szybko przyjęto ją do Związku Pisarzy Radzieckich, a w 1941 r. została członkiem Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) - WKP(b). Po rozpoczęciu wojny niemiecko-radzieckiej z polecenia Stalina zaczęła organizować Związek Patriotów Polskich, instytucję zrzeszającą Polaków zamieszkujących ZSRR i stojącą w opozycji do instytucji założonych tam przez rząd londyński. Była wtedy także współredaktorką "Nowych Widnokręgów", czasopisma propagandowego usiłującego przekonać Polaków do przyjaźni z ZSRR i wprowadzenia ustroju socjalistycznego w powojennej Polsce.
W 1944 r. została wiceprzewodniczącą PKWN, ale ostatecznie nie zdecydowała się na powrót do powojennej Polski (zrzekła się polskiego obywatelstwa i przyjęła radzieckie). W 1945 r. wyszła za mąż za radzieckiego komunistę (O. Kornijczuk) i zamieszkała w Kijowie. Niektórzy historycy twierdzą, że była kochanką Stalina i przebywała wraz z nim na Kremlu. W 1956 r. została członkiem Światowej Rady Pokoju.
Jest autorką kilku powieści dla dzieci i młodzieży.