car Rosji od 1598 r. Pochodził z zamożnej rodziny bojarskiej i za cara Fiodora (1584-1598 r.) zyskał bardzo duże wpływy polityczne w Rosji (jego siostra była żoną cara), które wykorzystywał głównie do likwidacji swoich wrogów. Przestraszona tym Duma bojarska powierzyła Godunowowi kierowanie polityką zagraniczną państwa. W 1591 r. z jego rozkazu został zamordowany najmłodszy syn Iwana Groźnego - carewicz Dymitr, który stał Godunowowi na drodze do tronu. Kiedy zmarł Fiodor (ostatni z rodu Rurykowiczów), carem obwołano Godunowa. Jednak trudna sytuacja społeczno-gospodarcza, nieurodzaje i klęska głodu oraz epidemia dżumy sprawiły, że doszło w Rosji do chłopskich wystąpień antyfeudalnych. Ponadto pojawił się człowiek, który podawał się za cudem ocalałego carewicza Dymitra i przy poparciu polskich magnatów rozpoczął starania o tron. Gdy Dymitra (Samozwańca) poparła większa część społeczeństwa, Borys Godunow nie wytrzymał napięcia i zmarł w kwietniu 1605 r. na apopleksję lub został otruty.