reformator religijny, twórca kalwinizmu. Urodził się w północnej Francji (w Pikardii), a jego rodzice byli ludźmi bardzo religijnymi i od początku przeznaczyli syna do stanu duchownego. Kalwin studiował w Paryżu, a następnie w Orleanie (teologię i prawo). Jednak z czasem popadł w konflikt z Kościołem katolickim, a w 1534 r. wystąpił z niego. Wyjechał z Paryża do Strasburga, a następnie do Bazylei i w końcu do Genewy (1536 r.). Z powodu głoszonych nauk musiał opuścić to miasto, ale nie na długo - powrócił do Genewy w 1541 r. i osiadł tam na stałe. Cały ten czas poświęcił na opracowanie własnej doktryny religijnej, którą ostatecznie zawarł w 59 tomach, z których najważniejsze to: Institutio christianae religionis i Articuli de Regimine Ecclesiae wydane w 1536 r.
W doktrynie Kalwina można dostrzec wiele zapożyczeń z nauk Lutra, Zwinglego, Karlstadta i innych reformatorów. Za jedyne źródło wiary uznał Biblię, głosił też teorię o predestynacji (czyli przekonanie, że pośmiertne losy człowieka zależą od woli Boga oraz że ludzie grzeszą dlatego, iż Bóg ich potępił). Swoim wyznawcom Kalwin nakazywał sumienną pracę, zgodną z talentem, jaki dał im Bóg. Żądał bezwzględnego przestrzegania nakazów religijnych (za złamanie przykazań groziła nawet kara śmierci), posłuszeństwa wobec władzy państwowo-kościelnej, a niemal dogmatem stała się nietolerancja wobec wszystkich przeciwników religijnych. Kalwin przyczynił się do stracenia Miguela Serveta, zwolennika arianizmu, siłą tłumił wszelką opozycję i zakazał jakichkolwiek rozrywek twierdząc, że całe życie obywateli powinno być podporządkowane państwu i Kościołowi. Uważał też, że skoro wszelka władza pochodzi od Boga, to państwo winno zostać podporządkowane Kościołowi. Kalwin odrzucił zwierzchnictwo papieża, celibat, kult świętych oraz wszelkie sakramenty z wyjątkiem chrztu i komunii świętej. Kalwinizm szybko zyskał wpływy we Francji, Niderlandach i Polsce. W Anglii i Szkocji wyznawców kalwinizmu nazywano prezbiterianami, a we Francji hugenotami.
W XVI w. Genewa była głównym ośrodkiem kalwinizmu i została przekształcona we wzorcową gminę religijną z silnymi teokratycznymi rządami: 18-osobowa rada miejska złożona z 6 duchownych i 12 świeckich osób czuwała, by mieszkańcy nie łamali nakazów religijnych i za wszelkie uchybienia surowo karała. Kościół kalwiński był najprężniejszym i najsilniejszym Kościołem protestanckim. Kalwin dbał o dobre wykształcenie młodzieży i dlatego w 1559 r. założono w Genewie akademię, do której chętnie przyjeżdżała europejska młodzież. W XIX w. przekształcono ją w uniwersytet.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
