poeta i polityk rzymski. Był synem wyzwoleńca, ale odebrał solidne wykształcenie - najpierw w Rzymie, a następnie w Atenach. Był zwolennikiem republiki i po śmierci Cezara związał się ze stronnictwem republikańskim przeciw Oktawianowi, za co zapłacił utratą majątku. Jako trybun wojskowy brał udział w bitwie pod Filippi w 42 r. p.n.e. By zarobić na utrzymanie, Horacy został sekretarzem kwestora i na ten okres przypada też początek jego twórczości literackiej. Bardzo szybko jego talent dostrzegł Mecenas (przyjaciel Oktawiana Augusta i opiekun artystów), który nie tylko podarował poecie posiadłość na wsi i zabezpieczył go materialnie, ale także doprowadził do zgody między cesarzem a Horacym.
Jego twórczość obejmuje Epody, Satyry w 2 księgach, Pieśni w 4 księgach, Listy w 2 księgach (wśród nich sławny List do Pizonów znany także pod nazwą Sztuka poetycka). Zasłynął przede wszystkim jako liryk - autor Pieśni.
