konserwatywnie nastawieni Rzymianie byli zwolennikami stoicyzmu, który podkreślał rolę obywateli w stosunku do państwa. Zromanizowany stoicyzm uznawał wszystkie bóstwa za przejaw jednej, rozumnej siły boskiej, a republikę uznawał za najdoskonalszą formę ustroju.
W okresie wojen domowych na czoło wysunął się epikureizm. Jego zalety opisał Lukrecjusz w poemacie O naturze wszechrzeczy. Przedstawił w nim filozofię, która zmęczonemu współczesnemu człowiekowi przynosiła wyzwolenie od strachu, zabobonu i dawała szczęśliwe perspektywy na przyszłość.
W III w. za sprawą Plotyna wykształciła się filozofia neoplatońska. Był to system filozoficzny o charakterze filozoficzno-religijno-mistycznym, który łączył elementy platonizmu, stoicyzmu, pitagoreizmu oraz naukę Arystotelesa. Neoplatonizm głosił, że celem człowieka powinno być wzniesienie się jego duszy do Boga poprzez ekstazę i zachwyt. Ten kierunek filozoficzny szerzył się głównie wśród ludzi wykształconych i wrogo nastawionych do chrześcijaństwa.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
