rumuński przywódca komunistyczny, dyktator. W młodości związany był z młodzieżowymi komórkami Komunistycznej Partii Rumunii (KPR), za co trafił do więzienia. Po II wojnie światowej został sekretarzem KC Związku Młodzieży Komunistycznej. W 1948 r. znalazł się w KC KPR oraz został ministrem rolnictwa. W następnych latach był wiceministrem obrony (1950- 54 r.), sekretarzem KC (1954-65 r.) i członkiem Biura Politycznego. W 1965 r. stanął na czele KPR, a 2 lata później został prezydentem Rumunii. Starał się prowadzić politykę w miarę niezależną od ZSRR - odmówił udziału w inwazji na Czechosłowację. Jego polityka wewnętrzna była bardzo brutalna - masowa inwigilacja obywateli przekroczyła granice absurdu, a tajna policja (Securitate) miała nieograniczoną władzę nad społeczeństwem. Polityka gospodarcza Ceauşescu całkowicie zrujnowała kraj - ciągłe przerwy w dostawach prądu, poważne problemy z zaopatrzeniem. Jednocześnie dyktator wraz ze swoją rodziną otaczał się wielkim przepychem. W 1989 r. usiłował zmobilizować Układ Warszawski do ratowania komunizmu w Polsce. W tym samym roku (w grudniu) doszło w Rumunii do masowych demonstracji przeciwko jego rządom, które przerodziły się w walki społeczeństwa z policją. Kiedy nie pomogły groźby dyktatora, że może dojść do radzieckiej inwazji, postanowił on wyjechać z Bukaresztu. 22 XII został wraz z rodziną schwytany przez wojsko i po krótkim procesie skazany (wraz z żoną) na śmierć - zostali rozstrzelani 25 XII 1989 r.