K. Makuszyński Panna z mokrą głową, bohater drugoplanowy; ojciec Irenki. Jest zubożałym szlachcicem. Z rozległych ziem, należących kiedyś do rodziny, niewiele już pozostało. Ze wszystkich sił walczy o utrzymanie stanu posiadania. Jednak mu się nie udaje. Sprzedaje po kawałku ziemię, wreszcie stare drzewa, rosnące wokół domu. Ginie przygnieciony ostatnim ściętym dębem.
Był dobrym człowiekiem, bardzo zapracowanym. Przywalony górą trosk gospodarskich, zachowywał się czasem dziwnie: patrzył błędnym wzrokiem, mówił sam do siebie. Nieraz musiał podejmować rozpaczliwe decyzje, jak ta o sprzedaniu ostatnich drzew. Zdarzało się, że nie miał z czego spłacić długów.
Mimo kłopotów finansowych, pomaga innym. Gości w swoim domu i utrzymuje "przyszywaną" babkę, która kiedyś przyjechała w odwiedziny na dwa tygodnie i już została, oraz dwie ciotki - dalekie krewne.
Kiedy te, poznawszy jego trudną sytuację, ofiarowują mu swoją skromną biżuterię, nie chce przyjąć tego daru, ale robi to, rozumiejąc ich szczerą chęć pomocy. Prosi jednak Irenkę, by oddała im kiedyś zawiniątko z ich "skarbami".
Bardzo kocha swoją córkę. Śmieje się z jej wybryków, bo wie, że Irenka będzie zdrowa i zaradna. Nie przeszkadzają mu nietypowe lekcje prowadzone przez pana Podkówkę.
Pan Borowski nie radzi sobie wprawdzie zbyt dobrze w sprawach gospodarskich, ale jest wspaniałym mężem i ojcem.