M. Musierowicz Szósta klepka, bohaterka epizodyczna; koleżanka Cesi z klasy. Dziewczyna o subtelnej urodzie i wiotkiej figurze wzbudzającej zachwyt Cesi. Uchodziła za klasową piękność, który to fakt potwierdzało zainteresowanie klasowego przystojniaka, Pawełka. Była jego dziewczyną, ale stale się na siebie obrażali, a następnie godzili. Sytuacja domowa Danki była trochę niejasna, rodzice chyba niezbyt interesowali się córką, pozwalając jej spędzać całe dnie poza domem.
Nauka nie interesowała jej zupełnie, była pozbawiona ambicji i niewiarygodnie leniwa. Groziły jej dwóje (czyli oceny niedostateczne) z kilku przedmiotów, ale wcale jej to nie pobudzało do wysiłku. A nie była wcale głupia, np. pisała awangardowe wiersze o samotności i niezrozumieniu, naszpikowane trudnymi wyrazami. Uwielbiała słuchać nagrań modnych zespołów i plotkować z Cesią, byle tylko nie zabierać się do lekcji.
Danusia była zapatrzoną w siebie egoistką, dosyć bezwzględną i nieczułą. Bez skrupułów korzystała z pomocy przyjaciółki, ale nie poczuwała się wobec niej do żadnej lojalności. Wiedziała, że korepetycje, jakich udziela jej Żakówna, są dla niej sprawą honoru, ale to Danki nie wzruszało. Korzystała z gościnności rodziny Żaków, ale nigdy nie zaprosiła Cesi do siebie. Przewrażliwiona na swoim punkcie, obraziła się na koleżankę za pokazanie ojcu Tola wierszy. Zabarykadowała się wtedy na wieżyczce.
Uległa presji takiej samej formy nacisku, została zmuszona przez całą rodzinę Żaków do nauki i w ciągu tygodnia nadrobiła braki z całego półrocza. Danka to typowa rozpuszczona nastolatka, trochę zagubiona w świecie wartości i nieświadoma zasad dobrego wychowania.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
