B. Leśmian Ali Baba i czterdziestu zbójców, bohater główny i tytułowy; ubogi młody człowiek, ożeniony z równie ubogą Zobeidą. Mieszkają w jasnej, wesołej chacie, pomalowanej na biało, bo Ali Baba z natury jest wesoły, zadowolony z życia, szczęśliwy. Wszystko go cieszy i zachwyca: piękno lasu, smak ciężko zapracowanego chleba, powodzenie brata, który bogato się ożenił. Nie zazdrości ludziom niczego, kocha ich i życzy im jak najlepiej. Skromne życie zupełnie mu wystarcza, o bogactwie nie marzy. Toteż kiedy wywołał bajkę z lasu, a bajka dała mu dostęp do skarbów Sezamu - nie wiedział, co z nimi zrobić. Dwa worki dukatów zakopał w ogródku, bo nie miał pomysłu na ich zużytkowanie.
Ale też Ali Baba nie grzeszy sprytem ani rozumem, ani spostrzegawczością. Wokół jego domu kręcą się rozbójnicy, niewolnica morduje na podwórku trzydziestu siedmiu mężczyzn - a on o niczym nie wie! Cechuje go naiwność: ponieważ on wszystkim dobrze życzy, sądzi, że wszyscy życzą mu tak samo. Lecz z drugiej strony trzeba przyznać, że jest szlachetny. Kiedy Morgana wyznała, że ocaliła mu życie, obdarzył ją wolnością.
Ali Baba, mimo zdobycia majątku i przeprowadzki do pałacu, pozostał prostym, skromnym człowiekiem, trochę naiwnym prostaczkiem, zupełnie szczęśliwym i zadowolonym ze swojego losu.