Zło i dobro są nieodrębnymi częściami życia człowieka. Nie ma osoby, która nigdy nie postąpiła niesłusznie, albo która nigdy nie wykazała się choć odrobiną dobroci. Gdy ktoś postępuje niezgodne z pewnymi zasadami moralnymi, można stwierdzić, że ulega złu. Społeczeństwo szybko jest w stanie ocenić taką osobę, najczęściej niestety, szkalując osoby biedne, nieatrakcyjne i pokrzywdzone. Jest wiele czynników, które mogą prowadzić do nieakceptowalnych zachowań, a wiele przykładów można znaleźć w literaturze.
Główny bohater ,,Zbrodni i kary” Fiodora Dostojewskiego, Rodion Raskolnikow żyje w nędzy. Nie stać go na chleb. Musi pożyczać pieniądze u lichwiarki, żeby zapłacić czynsz. Dręczy go poczucie winy, ponieważ jego siostra Dunia ma wyjść za mąż za starego mężczyznę, żeby wspomógł on ich finansowo. Z powodu biedy Raskolnikow musiał zrezygnować ze studiów. Życie w Petersburgu go przytłacza. Miasto to jawi się niczym biblijna Sodoma i Gomora. Miejsce to niszczy ludzi i właściwie wydaje się nie mieć nawet jednej pozytywnej cechy, a każdy mieszkaniec wydaje się przestępcą. Codziennie na ulicy widzi umierających ludzi. Nie potrafi się pogodzić z niesprawiedliwością na świecie. Spotyka Marmieładowa- alkoholika, który zniszczył swoje życie przez nałóg oraz jego córkę Sonie. Jest ona zmuszona się prostytuować z powodu sytuacji, w jakiej znajduje się jej rodzina. Rodion za źródło wszystkich nieszczęść uznaje lichwiarkę Alonę. Po podsłuchaniu rozmowy o niej w barze postanawia ją zabić. Jest przedstawicielem inteligencji, dlatego uważa, że ma do tego prawo. Rozwój sytuacji sprawił, że zabił także Lizawietę, siostrę lichwiarki. Większość uznała, że Raskolnikow jest szaleńcem, ale warunki, w jakich przyszło mu żyć, mocno popchnęły go w kierunku wykonania tej zbrodni. Rodion nawet po zabójstwie wmawiał sobie, że zamordował Alonę w imię wyższych celów. Dzięki Sonii przyznaje się jednak do zbrodni i zamierza ponieść konsekwencje za swoje czyny. Zostaje osądzony i wysłany na Syberię na 8 lat katorgi gdzie towarzyszy mu Sonia. Tam przeżywa wewnętrzną przemianę.
Tytułowy bohater ,,Makbeta” Williama Szekspira to kolejny przykład bohatera, który przeszedł na złą drogę. Jednak jego historia znacznie różni się od poprzedniej. Jako kuzyn króla Dunkana wiedzie mu się dobrze. Poznajemy go jako dzielnego, wiernego królowi wodza. Wystarczyła jednak jedna przepowiednia czarownic, aby obudzić w nim żądze władzy. Gdy usłyszał, że zostanie królem Szkocji, uznał, że nie można walczyć z przeznaczeniem. Podsycany przez swoją żonę Lady Makbet, dopuścił się zbrodni morderstwa króla. Zagłuszył w sobie ostatnie ludzkie uczucia. Kierowała nim żądza władzy i chciwość. Bez skrupułów zamordował później swojego przyjaciela Banka. Stał się okrutnym tyranem, który zdołał oszukiwać ludzi przez długi czas. Mimo tego dosięga go sprawiedliwość i zostaje pokonany.
Tak więc jest wiele powodów, dla których człowiek ulega złu. Makbet całkowicie utracił moralność, a Rodion zachował swoje człowieczeństwo. Oboje ulegli złu, ale na pewno nie można stwierdzić, że są tak samo okrutni. Zło towarzyszy każdemu i najważniejsze jest to, aby nawet w chwilach niepewności pamiętać o swojej tożsamości oraz mieć zasady moralne.
Odpowiedzi (1)
Billys
Wschodząca gwiazda
Punkty rankingowe:
Zdobyte odznaki:
Billys 12.05.2024 12:30
Zło i dobro są nieodrębnymi częściami życia człowieka. Nie ma osoby, która nigdy nie postąpiła niesłusznie, albo która nigdy nie wykazała się choć odrobiną dobroci. Gdy ktoś postępuje niezgodne z pewnymi zasadami moralnymi, można stwierdzić, że ulega złu. Społeczeństwo szybko jest w stanie ocenić taką osobę, najczęściej niestety, szkalując osoby biedne, nieatrakcyjne i pokrzywdzone. Jest wiele czynników, które mogą prowadzić do nieakceptowalnych zachowań, a wiele przykładów można znaleźć w literaturze.
Główny bohater ,,Zbrodni i kary” Fiodora Dostojewskiego, Rodion Raskolnikow żyje w nędzy. Nie stać go na chleb. Musi pożyczać pieniądze u lichwiarki, żeby zapłacić czynsz. Dręczy go poczucie winy, ponieważ jego siostra Dunia ma wyjść za mąż za starego mężczyznę, żeby wspomógł on ich finansowo. Z powodu biedy Raskolnikow musiał zrezygnować ze studiów. Życie w Petersburgu go przytłacza. Miasto to jawi się niczym biblijna Sodoma i Gomora. Miejsce to niszczy ludzi i właściwie wydaje się nie mieć nawet jednej pozytywnej cechy, a każdy mieszkaniec wydaje się przestępcą. Codziennie na ulicy widzi umierających ludzi. Nie potrafi się pogodzić z niesprawiedliwością na świecie. Spotyka Marmieładowa- alkoholika, który zniszczył swoje życie przez nałóg oraz jego córkę Sonie. Jest ona zmuszona się prostytuować z powodu sytuacji, w jakiej znajduje się jej rodzina. Rodion za źródło wszystkich nieszczęść uznaje lichwiarkę Alonę. Po podsłuchaniu rozmowy o niej w barze postanawia ją zabić. Jest przedstawicielem inteligencji, dlatego uważa, że ma do tego prawo. Rozwój sytuacji sprawił, że zabił także Lizawietę, siostrę lichwiarki. Większość uznała, że Raskolnikow jest szaleńcem, ale warunki, w jakich przyszło mu żyć, mocno popchnęły go w kierunku wykonania tej zbrodni. Rodion nawet po zabójstwie wmawiał sobie, że zamordował Alonę w imię wyższych celów. Dzięki Sonii przyznaje się jednak do zbrodni i zamierza ponieść konsekwencje za swoje czyny. Zostaje osądzony i wysłany na Syberię na 8 lat katorgi gdzie towarzyszy mu Sonia. Tam przeżywa wewnętrzną przemianę.
Tytułowy bohater ,,Makbeta” Williama Szekspira to kolejny przykład bohatera, który przeszedł na złą drogę. Jednak jego historia znacznie różni się od poprzedniej. Jako kuzyn króla Dunkana wiedzie mu się dobrze. Poznajemy go jako dzielnego, wiernego królowi wodza. Wystarczyła jednak jedna przepowiednia czarownic, aby obudzić w nim żądze władzy. Gdy usłyszał, że zostanie królem Szkocji, uznał, że nie można walczyć z przeznaczeniem. Podsycany przez swoją żonę Lady Makbet, dopuścił się zbrodni morderstwa króla. Zagłuszył w sobie ostatnie ludzkie uczucia. Kierowała nim żądza władzy i chciwość. Bez skrupułów zamordował później swojego przyjaciela Banka. Stał się okrutnym tyranem, który zdołał oszukiwać ludzi przez długi czas. Mimo tego dosięga go sprawiedliwość i zostaje pokonany.
Tak więc jest wiele powodów, dla których człowiek ulega złu. Makbet całkowicie utracił moralność, a Rodion zachował swoje człowieczeństwo. Oboje ulegli złu, ale na pewno nie można stwierdzić, że są tak samo okrutni. Zło towarzyszy każdemu i najważniejsze jest to, aby nawet w chwilach niepewności pamiętać o swojej tożsamości oraz mieć zasady moralne.
Najlepsza odpowiedź