Benedyktyni - zgromadzenie zakonne, założone w 529 roku przez św. Benedykta z Nursji. Pierwszym klasztor benedyktyński wybudowany został na szczycie Monte Cassino.
Ich reguła zakonna największą wagę przywiązuje do modlitwy oraz pracy, umysłowej i fizycznej (wyraża to ich podstawowa zasada: "Ora et Labora"). Wnieśli oni olbrzymi wkład w rozwój budownictwa sakralnego, piśmiennictwa (wsławiając się między innymi przepisywaniem ksiąg), rzemiosła artystycznego (sztuka iluminatorska), a także szpitali i ogrodnictwa.
Benedyktyni dotarli na ziemie polskie w XI w. Ich pierwszą siedzibą był klasztor w Tyńcu. Swoje domy zakonne zbudowali także w Mogilnie, Lubiniu oraz na Świętym Krzyżu. XI w. przyniósł wyodrębnienie się ze wspólnoty benedyktyńskiej zakonu cystersi. Klasztory benedyktynów na terenie Polski zostały zamknięte w XVIII i XIX stuleciu. Współcześnie istnieje jedynie klasztor tyniecki.
