W swojej pracy chcę rozważyć tezę, że „Balladyna” jest to dramat baśniowy. W swoich argumentach postaram się potwierdzić, że powyższa teza jest prawdziwa.

Jako pierwszy argument podam to, że jest to na pewno dramat, ponieważ posiada cechy tego rodzaju. Na końcu utworu główna bohaterka - w tym przypadku Balladyna - umiera w tragicznych okolicznościach. Ten utwór ukazuje magię i urok władzy, który kieruje Balladyną od początku. Najpierw zabija swoją siostrę, Alinę. Dowiedziawszy się, że Pustelnik również o tym wie, spotyka się z nim potajemnie. Pustelnik proponuje jej, że obudzi Alinę: „Co? ty mi grozisz, kiedy ja chorobie obmyślam leki? Czary piekieł trudzę, aby tę ranę zmazać z twego czoła. Chcesz? siostrę twoją zmarłą obudzę”. Ale Balladyna nie zgadza się na to: „Co to? ha! wyrzekłeś, że siostra moja zbudzi się?... ja wolę umrzeć”. Pokazuje w ten sposób siłę zła rządzącą tym światem. Balladyna zabija Gralona walczącego z Kostrynem. Wraz z Kostrynem staje do walki przeciw armii Kirkora. Zjednawszy przekupstwem wielu kirkorczyków, Kostryn i Balladyna odnoszą zwycięstwo, Kirkor ginie w walce. Balladyna zabija Kostryna, a później przez nią ginie jej matka wydana na tortury. Balladyna ginie od pioruna po tym, jak wydaje trzeci raz wyrok na zdrajcę swojej matki.

Jako drugi argument podam to, że jest to baśń, ponieważ są w nim postacie nie występujące w prawdziwym życiu. Słowacki o swojej sztuce w liście do matki napisał: „przeciwna czasem podobieństwu prawdy”. Mowa tu o fantastycznych, nieprawdopodobnych wydarzeniach i postaciach. Są nimi mieszkańcy jeziora Gopło: Goplana i niewidzialny Skierka. W tym utworze występują również fantastyczne wydarzenia. Są nimi: wzbudzenie za pomocą czarów sympatii Kirkora do obu sióstr, nadprzyrodzona kara - uderzenie pioruna, gdy Balladyna po raz trzeci wydaje na siebie wyrok.

Na koniec mojej pracy stwierdzam, że jest to dramat baśniowy. Na podstawie argumentów, które podałam można wywnioskować, że „Balladyna” jest dramatem baśniowym, ponieważ zawiera elementy dramatu i baśni.