Przysłówek jest nieodmienną częścią mowy. Odpowiada na pytania jak? gdzie? kiedy?

W zdaniu przysłówek łączy się z czasownikiem i jest jego określeniem, np. walczyć (jak?) odważnie, stać (gdzie?) blisko, skończyć (kiedy?) jutro. Wiele przysłówków można utworzyć od przymiotników, np. uważny – uważnie, ładny – ładnie, mądry – mądrze, grzeczny – grzecznie. Inne nie pochodzą od przymiotników, np. nagle, jutro, wieczorem.

Przysłówki można stopniować tak samo, jak przymiotniki. Wyróżniamy stopień równy, wyższy i najwyższy.

 stopień równy 

 stopień wyższy 

 stopień najwyższy 

 ładnie

 ładniej

 najładniej

 krzywo

 bardziej krzywo

 najbardziej krzywo

 głęboko

 głębiej

 najgłębiej

Jeśli stopień wyższy i najwyższy mają formę tylko jednego wyrazu, jest to stopniowanie proste. Jeśli składają się z dwóch wyrazów (pierwszym jest zawsze „bardziej” w stopniu wyższym i „najbardziej” w stopniu najwyższym), jest to stopniowanie opisowe.

Niektóre przysłówki przyjmują podczas stopniowania charakterystyczne formy. Jest to stopniowanie nieregularne.

  • dobrze – lepiej – najlepiej
  • źle – gorzej – najgorzej
  • mało – mniej – najmniej
  • dużo – więcej – najwięcej

Są także przysłówki, których nie da się stopniować, np. jutro, wczoraj, nagle, znienacka.