"Skąpiec" to komedia Moliere'a, w której wybitny francuski dramaturg przedstawia postać Harpagona- uosobienie skąpstwa, złośliwości i egoizmu. Eliza i Kleant to jego dzieci, które traktuje jak kolejne osoby do wykarmienia, a w późniejszej części dowiadujemy się o jego planach ślubów, która przyniosłyby mu konkretne korzyści majątkowe.
Bardzo trudno odnaleźć jakiekolwiek zalety Harpagona, ponieważ został ewidentnie przedstawiony jako osoba całkowicie negatywna. Jego wady zostały wyolbrzymione, co w efekcie wywołuje uśmiech na twarzy czytelnika. Jego liczne sposoby oszczędności są bardzo komiczne. Przykładem jest reorganizacja kalendarza, aby zamieścić w nim więcej dni zmuszających do postów. Kolejnym przykładem jest służba- Jakub jest kucharzem i woźnicą, ubrany jest w stare stroje, ponieważ każdy nowy to tylko wydatek. Aby nie było widać zniszczeń Skąpiec nakazuje mu chodzić blisko ścian. Jego ostrożność w wydawaniu pieniędzy wcale nie wynikała z ich braku. Wręcz odwrotnie…Otóż Harpagon zarabiał również jako lichwiarz, czyli osoba , która udzielała pożyczek na bardzo wysoki procent. Okazało się to przy okazji, kiedy udzielił przypadkowo takiej pożyczki własnemu synowi. Inną kwestią był jego porywczy i gwałtowny charakter. Jego wypowiedzi opierały się na krzyku, wulgarnych wypowiedziach pełnych złośliwości.
To jednak nie koniec wad naszego bohatera. Została jeszcze jedna kardynalna, czyli egoizm, bo to właśnie to on kierował nim podczas organizowania ślubów swoich dzieci. W ogóle nie szanował ich uczuć. Nie obchodziło go to, że Eliza kocha Walerego, zaś Kleant Mariannę. Dla niego taki mariaż nie miał żadnej wartości, dlatego postanowił wydać Elizę za Anzelma, zaś Kleanta za matkę Marianny. Sam postanowił pojąć za żonę skromną ukochaną syna. Jednak ostatecznie nie skończyło się to tak jakby tego chciał Skąpiec. Kleant w imię miłości do Marianny, ukradł jego szkatułkę z dobytkiem życia i szantażował go nią. W końcu Harpagon wybiera pieniądze i rezygnuje z młodej żony, ponieważ to właśnie majątek jest dla niego wartością priorytetową.
Tytułowy Skąpiec to karykatura, dlatego wszystkie jego negatywne cechy są wyolbrzymione do granic możliwości. Jest to celowy zabieg, który nazywany jest komizmem postaci. Takie nagromadzenie powoduje, że traktujemy daną osobę z dużą rezerwą i nie oburzamy się, a wręcz śmiejemy z tego co robi. Myślę, że Harpagon to wielce negatywna postać, którą trzeba traktować z przymrużeniem oka.
