Oko stanowi układ optyczny, obejmujący rogówkę i soczewkę. Soczewka charakteryzuje się niejednorodnością pod względem współczynnika załamania. I tak wynosi 1.4 w rejonie jądra soczewki, ale już 1.33 dla zewnętrznych obszarów. Soczewka może również zmieniać swój kształt i dzięki temu dochodzi do zmiany zdolności skupiającej soczewki. Jeżeli skupiamy wzrok na przedmiocie znajdującym się w bliskiej odległości to soczewka przyjmuje niemalże kulisty kształt. Natomiast jeśli obserwowany przedmiot znajduje się daleko to soczewka ulega spłaszczeniu.
Oko działa w następujący sposób. Najpierw światło biegnie przez rogówkę, komorę przednią oka, soczewkę i ciało szkliste, aż do siatkówki. Na siatkówce wywołuje wrażenie wzrokowe. Te wrażenia są następnie przekazywane do mózgu za pośrednictwem nerwów.
Obraz powstający na siatkówce jest rzeczywisty, pomniejszony i odwrócony. Ma on dobra ostrość tylko w części środkowej. Poza tym obszarem nie ma wyraźnego kształtu ani ostrości.
Oko ma szerokie zdolności przystosowawcze do zmiennych warunków, np. do różnego poziomu natężenia oświetlenia, barwy światła i itp.
Jednym z mechanizmów adaptacyjnych jest możliwość automatycznej regulacji średnicy źrenicy. Natomiast drugim mechanizmem jest zdolność przystosowywania się komórek światłoczułych. Komórkami mało wrażliwymi na światło są czopki i dlatego dzięki nim oko widzi tylko przy dostatecznym natężeniu oświetlenia.
Nazywa się to widzeniem jasnym. Drugi rodzaj komórek, czyli pręciki , są bardziej wrażliwe na światło i dlatego w tym przypadku mówi się o widzeniu ciemnym.
Dwie podstawowe wady wzroku to krótkowzroczność i dalekowzroczność. Z krótkowzrocznością mamy do czynienia wtedy, gdy dochodzi do wydłużenia gałki ocznej lub zwiększenia się krzywizny rogówki. Wtedy istnieje możliwość ostrego widzenia tylko przedmiotów bliskich. Natomiast ogniskowanie przedmiotów dalekich odbywa się przed siatkówką.
Aby skorygować taką wadę wzroku zasadne jest stosowanie soczewek rozpraszających.
Drugim rodzajem wad wzroku jest dalekowzroczność. Następuje tutaj zaburzenie ostrości widzenia przedmiotów bliskich. Dzieje się tak wtedy, gdy dochodzi do skrócenia gałki ocznej . W celach korekcyjnych używa się soczewek skupiających.
