Układ Słoneczny tworzy gwiazda Słońce znajdująca się w jego centrum, 9 planet które krążą ze swoimi księżycami wokół Słońca, oraz wszelka materia międzyplanetarna taka jak komety, meteoryty czy drobny pył lub gaz znajdujący się w przestrzeni kosmicznej.
Masa Słońca jest tak wielka, że w olbrzymiej większości stanowi masę całego Układu Słonecznego. W porównaniu do naszej planety jest to obiekt o olbrzymich rozmiarach, jednak w porównaniu do innych gwiazd Słońce jest raczej średniej wielkości. W jego jądrze temperatura dochodzi do ok. 20 milionów 0C, a ciśnienie wynosi ok. 500 mld ziemskich atmosfer. Słońce tworzy głównie wodór i hel. Wodór nieustannie bierze udział w reakcjach syntezy jądrowej w wyniku której powstaje hel i wydzielane są olbrzymie ilości energii.
Planeta - jest ciałem niebieskim, która nie świeci swoim światłem, a jedynie odbija światło padające na jej powierzchnię. Jak do tej pory wszelkie odkryte planety krążą wokół gwiazd. W skład Układu Słonecznego wchodzi 9 planet, licząc w kolejności od Słońca, są to: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun i Pluton.
Satelita - jest to ciało niebieskie które orbituje wokół innego ciała niebieskiego, najczęściej planety. Planety w Układzie Słonecznym mają różną liczbę satelitów, rekordzistą jest Jowisz, który ma ich kilkadziesiąt. Nasza planeta, Ziemia, posiada jednego naturalnego satelitę - Księżyc.
Galaktyka - olbrzymi układ, który skupia w sobie planety, gwiazdy, gromady gwiazd i inne obiekty kosmiczne.
Ruch wirowy Ziemi - jest to ruch obrotowy Ziemi wokół jej własnej osi. Pojedyńczy całkowity obrót naszej planety trwa 24 godziny (dokładnie jest to 23 godz. 56 min i 4 s) i jest określany mianem 1 doby. Ziemia obraca się w kierunku z zachodu na wschód. To że Ziemia nieustannie obraca się wokół własnej osi powoduje istnienie wielu ważnych efektów:
- pozorna wędrówka Słońca po niebie, która wyznacza istnienia dnia i nocy.
- Ziemia nie jest idealną sferą - jest spłaszczona na biegunach
- pozorny dobowy ruch całej sfery niebieskiej w kierunku ze wschodu na zachód.
- istnienie siły Coriolisa (działającej na ciała poruszające się), ciała poruszające się na półkuli północnej odchylane są w prawą stronę, a ciała poruszające się na półkuli południowej odchylane są w lewą stronę.
- istnienie pływów morskich (jest to efekt głównie związany z ruchem Księżyca wokół naszej planety)
Ruch obiegowy Ziemi - jest to ruch naszej planety wokół Słońca. Ruch ten odbywa się po torze eliptycznym, który w przybliżeniu przypomina koło. W czasie najbliższego zbliżenie Ziemi do Słońca (peryhelium), które ma miejsce 2 stycznia, Ziemia znajduje się w odległości 147 mln km od Słońca. W momencie najodleglejszego położenia (aphelium), które ma miejsce 3 lipca, nasza planeta jest w odległości 152 mln km od Słońca. Jednak średnio przyjmuje się, że Ziemia znajduje się w odległości 150 mln km od Słońca. Ziemia w ruch tym porusza się w takim samym kierunku jak wokół swojej osi, czyli jest to ruch prawoskrętny. Całkowity czas jednego obiegu wynosi 365 dni 5 godz. 49 min i 42 s. Jak widać czas ten jest nieco dłuższy niż długość kalendarzowego roku, dlatego też aby wyrównać tą różnicę, co cztery lata wprowadza się dodatkowy dzień (29 luty) pozbywający się nadmiaru godzin. Przez cały czas swojego obiegu, Ziemia nie zmienia swojego nachylenia względem płaszczyzny orbity, oś naszej planety jest nachylona do niej pod kątem 66033' i zawsze jest skierowana w kierunku Gwiazdy Północnej. Stąd też wynika istnienie pór roku i zmieniających się warunków oświetlenia w ciągu roku (najdłuższy dzień w roku, najkrótszy dzień w roku). Z kolei w związku z tym, że prędkość ruchu Ziemi po orbicie wokół Słońca nie jest stała, to pory roku obserwowane na Ziemi nie trwają tyle samo.
Podsumowując, obiegowy ruch Ziemi wokół Słońca powoduje:
- istnienie pór roku, których w przypadku położenia naszego kraju jest 4: wiosna, lato, jesień, zima.
- istnienie równonocy, przesilenia letniego i zimowego. W czasie równonocy zarówno noc jak i dzień trwają tyle samo i ma to miejsce dwa razy w ciągu roku. W przypadku przesilenia letniego Ziemia jest skierowana swym biegunem północnym w stronę Słońca, przez co promienie słoneczne padają pionowo na zwrotnik Raka. Wtedy to dzień na półkuli północnej jest najdłuższy. Jeśli chodzi o przesilenie zimowe, to wówczas nasza planeta jest nachylona swym biegunem południowym w stronę Słońca i wówczas promienie słoneczne padają prostopadle na zwrotnik Koziorożca. Wtedy to dzień na półkuli północnej jest najkrótszy.
Daty
- 22 czerwca - przesilenie letnie
- 21 marca, 23 września - równonoc
Kalendarz Gregoriański i lata przestępne
Zasada głosi że co 4 lata następuje rok przestępny, czyli dłuższy o 1 dzień. Czyli lata 1996, 2000, 2004, czy 2008 są latami przestępnymi. Wyjątek stanowią lata, które są wielokrotnością liczby 100, ale nie są wielokrotnością liczby 400 czyli 1800, 1900 czy 2100.
