Oddziaływanie grawitacyjne ma fundamentalne znaczenie dla ruchu planet, gwiazd oraz galaktyk, oraz w zjawiskach ziemskich typu spadku swobodnego. Oddziaływanie to może być przybliżenie opisane przy pomocy prawa powszechnego ciążenia, które mówi, że siła grawitacji jest wprost proporcjonalna do oddziałujących mas, a odwrotnie proporcjonalna do kwadratu ich odległości. Prawo to wyraża się wzorem:
, gdzie:
F-siła, z jaka działają na siebie ciała o masach m1 i m2 z odległości r,
G - stała grawitacyjna.
Oddzialywanie elektromagnetyczne odgrywa fundamentalna role takich procesach jak: emisji, absorpcji światła, tarcie, sprężystość ciał. Opisuje także oddziaływania pomiędzy ładunkami elektrycznymi oraz momentami magnetycznymi. Jednym z praw opisujących oddziaływanie elektromagnetyczne jest prawo Coulomba, opisuje oddziaływanie elektrostatyczne, oddziaływanie dwóch ładunków Q1 i Q2, odległych od siebie o r, zgodnie z wzorem:
, gdzie:
eR - stała dielektryczna
e0 - nazywamy przenikalnością elektryczną próżni.
Zasięg oddziaływań elektromagnetycznego i grawitacyjnego jest nieskończony. Mimo to oddziaływanie grawitacyjne jest dużo słabsze od elektromagnetycznego i w małych skalach odgrywa niewielką rolę.
Oddziaływaniu elektromagnetycznemu podlega każda cząstka, posiadająca ładunek elektryczny oraz foton. Zgodnie z mechaniką kwantową oddziaływaniu dwóch obdarzonych ładunkiem cząstek towarzyszy wysyłanie fotonów, czyli jedna z cząstek pochłania wysyłane przez inną cząstkę fotony.
Oddziaływanie silne nazywane też jądrowym odpowiada za wiązanie nukleonów w stabilne układy, czyli jądra atomowe, a także opisuje reakcje pomiędzy cząstkami elementarnymi oraz ich rozpady. Oddziaływanie silne jest krótkozasięgowe i odgrywa znaczącą rolę na odległościach rzędu 10-15 m. Podlegają mu bariony i mezony. Według chromodynamiki kwantowej oddziaływanie silne barionów jest wzajemnym wysyłaniem oraz pochłanianiem mezonów.
Oddziaływanie słabe powoduje spontanicznie rozpad B jąder atomowych, a także rozpad licznych cząstek elementarnych oraz opisuje pewne reakcje pomiędzy nimi. Jest to oddziaływanie krótkozasięgowe rzędu 10-18 m. Dlatego nie obserwuje się układów związanych dla oddziaływania słabego. Poza fotonami wszystkie cząstki podlegają oddziaływaniu słabemu.