Akcelerator można zdefiniować jako urządzenie do przyspieszania cząstek naładowanych. Jednym z kryterium podziału akceleratorów jest kształt toru przyspieszanych cząstek. I właśnie ze względu na kształt akceleratory dzieli się na: cykliczne i kołowe.
Właśnie akceleratory liniowe stanowią w ostatnich czasach główny przedmiot badań. Przede wszystkim próbuje się coraz to nowe źródła przyspieszenia np. magnesy nadprzewodzące czy lasery. Instytuty badawcze i laboratoria na całym świecie pracują nad tym, żeby bić coraz to nowe rekordy przyspieszeń cząstek.
Postęp opiera się na nowych technologiach w dziedzinie: elektroniki, która ma zapewnić przede wszystkim automatyzację układów detektorów oraz konstrukcję nowoczesnych podzespołów i fizyki nadprzewodników. Równie ważne jest także udoskonalanie technik próżniowych, dzięki którym możliwe będzie uzyskiwanie w rurach akceleracyjnych minimalnych ciśnień.
Obecnie największym akceleratorem jest akcelerator liniowy wiązek przeciwbieżnych, który ma powstać w pobliżu Dallas. Prawdopodobne osiągalne energie w tym akceleratorze będą rzędu 2x20 TeV.
Wśród największych działających akceleratorów znajdują się: Tewatron, znajdujący się w Fermilabie w Chicago oraz akcelerator kołowy LEP w CERN.
