przywołanie wydarzeń z przeszłości, zakłócające tok narracji i chronologiczny układ fabuły. Retrospekcja bywa dokonywana w mowie pozornie zależnej, w monologu wewnętrznym lub w wypowiedzi przytoczonej w mowie niezależnej. Przypominane zdarzenia czy sytuacje mają najczęściej postać rozbudowanych epizodów. W prozie XX w. odegrała szczególną rolę w powieści psychologicznej, gdy bohater przypomina sobie i analizuje własne przeżycia, np.: M. Prousta W poszukiwaniu straconego czasu, M. Kuncewiczowej Cudzoziemka.
Potrzebujesz pomocy?
To ci się przyda
Już uciekasz?
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
Polecamy na dziś
Prywatność. Polityka prywatności. Ustawienia preferencji. Copyright: INTERIA.PL 1999-2025 Wszystkie prawa zastrzeżone.