przegłos polski polegał na przejściu "e" w "o" i "ě" (e "niskie") w "a" przed spółgłoską przedniojęzykową twardą (t, d, s, z, c, dz, cz, dż, r, n, l, ł) a po miękkiej. Dlatego:
O tym, że zjawisko przegłosu polskiego następowało powoli i stopniowo, możemy się przekonać czytając teksty staropolskie, w których zdarza się, że formy z przegłosem polskim występują obok form jeszcze bez przegłosu.
Przykłady:
