jeden z nurtów literatury barokowej, dworska poezja nawiązująca do konceptyzmu i marinizmu. Cechami tej poezji były: bogaty, ozdobny styl, obfitujący w wyrafinowane środki stylistyczne, oraz błaha tematyka, najczęściej miłosna. Najwybitniejszym przedstawicielem "poezji światowych rozkoszy" był J. A. Morsztyn, którego utwory w dużej mierze stanowiły przeróbki tekstów włoskiego poety G. Marino.
Potrzebujesz pomocy?
Już uciekasz?
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
