charakterystyczny dla romantyzmu, ale pojawiający się też w innych epokach zwrot w stronę kultury i twórczości ludowej. Polegał on na czerpaniu z niej motywów i wzorów stylistycznych, a także przyswajaniu właściwych jej postaw wobec świata. W literaturze pojawiły się motywy fantastyczne, ludowy bohater oraz gatunki, które dotąd funkcjonowały w folklorze (ballada, dumka). Zaczęto stosować różne formy stylizacji, nawiązującej do poezji ludowej, posługiwać się typowymi dla niej środkami, jak np. paralelizmy, refreny, wiersz sylabotoniczny (twórczość T. Lenartowicza, M. Konopnickiej).
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
