inaczej figury stylistyczne, sposoby kształtowania wypowiedzi, wyróżnione już przez retorykę i poetykę antyczną, właściwe wymowie i poezji, a więc obce potocznej komunikacji językowej. Służą nadaniu wypowiedziom wartości estetycznej (ozdobności, jasności, patetyczności, niezwykłości, ekspresji) oraz wzmocnieniu sugestywności oddziaływania.
