pojęcie wprowadzone przez psychoanalityka C. G. Junga, ucznia Z. Freuda (zob. freudyzm) na określenie wspólnych dla całej zbiorowości przekonań, zachowań, wyobrażeń o świecie, doświadczeń, tkwiących w zbiorowej podświadomości. Obok indywidualnej podświadomości, wyróżnionej przez Freuda, Jung wyodrębnił podświadomość wspólną dla wszystkich ludzi, w której zachowane są odziedziczone po przodkach pradawne wyobrażenia, idee, reakcje i wzorce zachowań. Wzorce te i wyobrażenia, same w sobie niezmienne, uzyskują konkretyzację w kulturze i literaturze różnych epok w postaci symboli i obrazów archetypowych. Przykładem archetypu może być archetyp ojca (Hamlet W. Szekspira, proza B. Schulza). Motywy i wzorce archetypowe zostały po raz pierwszy zapisane w mitach. Z teorią archetypów wiąże się koncepcja toposów.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
