socrealizm - realizm socjalistyczny

w państwie Stalina kultura miała do odegrania specjalną rolę. W 1932 r. ogłoszono oficjalnie nową kulturę - realizm socjalistyczny (socrealizm). Twórcy mieli ukazywać socjalistyczną rzeczywistość, nie taką, jaka faktycznie istniała, ale taką, jak życzyły sobie widzieć ją władze. Poeci, pisarze, malarze czy filmowcy mieli propagować osiągnięcia rewolucji i socjalizmu, a architektura symbolizować potęgę socjalistycznego państwa. Zbiorowe uroczystości, imprezy, defilady miały być publicznym poparciem dla stalinowskiego systemu. Artyści niepokorni nie mieli prawa do publikacji swoich dzieł i poddawani byli represjom.

Presji socrealizmu nie wytrzymali Włodzimierz Majakowski (poeta, plakacista) i Sergiusz Jesienin. Choć początkowo byli głównymi piewcami rewolucji, z czasem zaczęli dostrzegać jej ciemne strony, za co spotkały ich szykany ze strony władzy.

Państwo

Przedstawiciele

Poglądy

FRANCJA

Henryk de Saint-Simon (1760-1825)

Ludzkość jest w ciągłym stanie przeobrażeń - stanie rewolucji. Zakończenie rewolucji - zbudowanie nowego społeczeństwa rządzonego przez ludzi pracy. Władzę zwierzchnią będą mieć fachowcy. Nastąpi rozwój, likwidacja próżniactwa, ludzie pracy będą mieli udział w podziale dochodu, zlikwidowana zostanie nędza. Uczniowie - saintsimoniści - domagali się zniesienia dziedziczności, konieczności uspołecznienia środków produkcji.

Karol Fourier (1772-1837)

Konieczność zniesienia chaosu społecznego i biedy przy zachowaniu wolności osobistej. Najlepsza forma organizacji społeczeństwa to falangi - organizacje spółdzielcze, w których zachowana jednak będzie własność prywatna. Społeczeństwo to zbiór falansterów, złożonych z falang.

Ludwik Blanc (1811-82)

Konieczność stworzenia nowej organizacji pracy - państwo musi stworzyć duże zakłady pracy, w których ludzie otrzymaliby narzędzia i miejsca pracy. Po zniknięciu przedsiębiorstw prywatnych można będzie łatwiej sterować produkcją i spożyciem.

Ludwik August Blanqui (1805-81) Armand Barbčs (1809-70)

Przebudowa społeczeństwa wobec oporu klas posiadających może się dokonać jedynie na drodze rewolucji. Swoje poglądy wcielali w życie, biorąc udział w działalności konspiracyjnej i rewolucyjnej we Francji w latach trzydziestych XIX wieku.

Piotr Proudhon (1809-65)

Krytykował własność, choć akceptował ją, jeśli była związana z pracą. Popierał drobnych wytwórców. Uważał, że państwo to źródło przemocy - odrzucał jego istnienie. Anarchia to stan społeczeństwa idealnego żyjącego bez rządu w niezależnych gminach. Jest twórcą anarchizmu.

ANGLIA

Robert Owen (1771-1858)

Korzystanie przez wszystkich z efektów przemian w przemyśle i społeczeństwie po zniesieniu własności prywatnej. Nastąpi to nie w wyniku rewolucji, ale przez wychowanie i tworzenie spółdzielni i organizacji zawodowych. Założyciel w 1833 r. Ogólnokrajowego Związku Związków Zawodowych. Domagał się skrócenia czasu pracy, powszechnego głosowania i wyborów do parlamentu angielskiego. Z czasem zaczął postulować zniesienie własności prywatnej.

Zadaj pytanie