jeden z największych filozofów starożytności. Pochodził z arystokratycznego, ateńskiego rodu i odebrał bardzo staranne wychowanie. Nie tylko znał się na malarstwie, muzyce i poezji, ale odnosił też sukcesy w olimpiadach sportowych. Jako 20-latek został uczniem Sokratesa i spędził z nim 8 lat. Po śmierci nauczyciela podróżował do Egiptu, Azji Mniejszej, Italii i Sycylii. W Syrakuzach został doradcą tamtejszego tyrana, Dionizjosa.
Po powrocie do Aten (ok. 387 r.) założył w gaju Akademosa szkołę (zwaną Akademią Platońską). Tutaj spędził resztę życia, całkowicie oddając się nauce. W szkole tej kształcił głównie w dziedzinie filozofii, matematyki i astronomii.
Platon zajmował się nie tylko wykładaniem, ale swoje idee i poglądy przedstawił też w formie dialogów: Uczta (o miłości), Fedon (o nieśmiertelności duszy), Sofista (o bycie). W sumie pisma Platona obejmują 36 tekstów oraz dodatkowo jeszcze listy. Napisał też inne wielkie dzieła: Fajdros, Gorgiasz, Obrona Sokratesa, Państwo, Prawa. We wszystkich dialogach główną rolę odgrywa jego nauczyciel - Sokrates, zresztą tylko dzięki Platonowi znamy jego twórczość.
Platon był zwolennikiem idealizmu - uważał, że idee są nieśmiertelne i posiadają realny byt, a świat materialny jest tylko ich niedoskonałym odbiciem. Twierdził, że idee może poznać tylko dusza, która podobnie jak one jest nieśmiertelna. Uważał też, że dusze są najdoskonalszymi składnikami świata. Spośród idei za najwyższe uważał: dobro, mądrość, męstwo, rozwagę i sprawiedliwość. Uznawał on matematykę za podstawę nauki - do jego akademii nie mogli wstępować ci, którzy jej nie znali. Rozczarowany rządami oligarchicznymi i demokratycznymi (proces i wyrok Sokratesa), wystąpił z projektem państwa idealnego, w którym społeczeństwo miało dzielić się na trzy stany: rządzących państwem filozofów, wspomagających ich wojowników oraz rzemieślników i rolników pracujących na dwa pierwsze stany. Projekt ten usiłował wcielić w życie w Syrakuzach, ale okazało się to niemożliwe - Platon ledwie uszedł stamtąd z życiem. Swoje koncepcje zmodyfikował w dziele Prawa. Jego teorie wywarły wielki wpływ na filozofię starożytną, średniowieczną i nowożytną.