Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierzkról babiloński, prawodawca. Dzięki dużym zdolnościom dyplomatycznym i politycznym podporządkował sobie ziemie w dolinie Eufratu i Tygrysu. W okresie jego panowania Babilon stał się pierwszą potęgą w Azji Zachodniej, której podporządkowały się wszystkie sąsiednie królestwa zmuszone do tego pod groźbą wojny (Larsa, Esznunna, Halab, Asyria, Katna, Mari). Hammurabi osobiście zarządzał gospodarką kraju: określał np. ceny towarów, wysokość zarobków i podatków, czuwał nad urzędnikami, wytyczał nowe szlaki i granice posiadłości. Babilon przeżywał w tym okresie nie tylko rozkwit gospodarczy, ale też kulturalny i naukowy: wspaniale rozwijały się nauki ścisłe, medycyna, literatura, astronomia i astrologia. Śmiało można powiedzieć, że Babilonia była nie tylko kulturalną, ale też religijną stolicą Mezopotamii przez ok. 100 lat.
Hammurabi znany jest przede wszystkim jako twórca kodeksu praw, odkrytego przez francuskich archeologów w 1901 r. Znaleźli oni w Suzie bazaltową kolumnę, na której pismem klinowym wyryto 282 paragrafy podzielone na rozdziały. Hammurabi zreformował ustrój polityczno-prawny Babilonii: uporządkował normy prawno-karne i ujednolicił je, narzucając w ten sposób jeden system prawny podporządkowanym sobie miastom-państwom, co pomogło mu w likwidacji lokalnych separatyzmów. Dzięki temu kodeksowi mamy możliwość dokładnego poznania ówczesnych stosunków społeczno-polityczno-prawnych. Najbardziej charakterystycznym symbolem tego kodeksu jest prawo odwetu.
Po śmierci Hammurabiego jego imperium szybko się rozpadło - przyczynili się do tego Hetyci, którzy w 1595 r. p.n.e. zdobyli i złupili Babilon, a następnie państwem tym na kilka wieków zawładnęli Kasyci, najeźdźcy z Iranu (do ok. 1160 r. p.n.e.).