19 XII 1923 r. premierem został wybitny ekonomista Władysław Grabski, który opracował program naprawy finansów państwa. Poprzez waloryzację podatków, nadzwyczajną daninę majątkową, redukcję wydatków i ustabilizowanie kursu marki doprowadził do równowagi budżetowej.
28 VI 1924 r. powołano Bank Polski, a następnie wprowadzono do obiegu nowy pieniądz - złoty polski (1 zł = 1,8 mln marek polskich). W wyniku reform Grabskiego zreorganizowano też inne banki państwowe oraz system monopoli skarbowych (tytoniowego, spirytusowego, solnego, zapałczanego, loteryjnego). Efekty reform były widoczne już latem 1924 r. Zaczęły spadać ceny, rosnąć płace realne, uspokoiły się nastroje społeczne. Polska była jedynym krajem w Europie, który głównie w oparciu o własne siły pokonał hiperinflację.
Jednak wysoki kurs złotego (1 $ = 5,18 zł), niekonkurencyjność polskich towarów z zagranicznymi, wzrost podatków, klęska nieurodzaju oraz spadek światowych cen na węgiel, cukier i drewno (główne artykuły polskiego eksportu) sprawiły, że pod koniec 1924 r. znacznie wzrósł import. Spowodowało to ujemny bilans w handlu zagranicznym i naruszyło równowagę budżetową. Chcąc ratować sytuację, rząd podniósł cła, doprowadzając tym do wojny gospodarczej z Niemcami.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
