IMPERIALIZM

polityka zagraniczna oparta na podbojach kolonialnych, podporządkowywaniu sobie innych krajów i militaryzmie.

imperium - potężne państwo o ustroju monarchiczno-absolutnym, prowadzące politykę podbojów i aneksji. Najsłynniejsze imperia to imperium Aleksandra Wielkiego, rzymskie, Karola Wielkiego, Czyngis-chana, imperia kolonialne Brytyjczyków, Hiszpanów, Francuzów.

W starożytnym Rzymie pojęcie to oznaczało też całokształt władzy, jaką skupiali w swoich rękach konsulowie, a później cesarze; stąd nazwa państwa rzymskiego z podległymi krajami - Imperium Romanum.

impresjonizm (fr. l'impression - wrażenie, wpływ) - kierunek w malarstwie europejskim i poezji, który rozwinął się we Francji na przełomie lat 70. i 80. XIX w. Prekursorem impresjonizmu był Édouard Manet. W malarstwie impresjoniści posługiwali się jasnymi, pastelowymi barwami, plamą, nie kreską. Malarze impresjoniści uważali świat za zbiór impresji, wrażeń, które ciągle się zmieniają. Nie wypracowali żadnej jednolitej formy, idei czy techniki - ważna była tylko gra światła. Do kręgu impresjonistów należą: Claude Monet, Camille Pissarro, Paul Cézanne, August Renoir, Vincent van Gogh. Impresjonizm w malarstwie polskim reprezentują Józef Pankiewicz, Olga Boznańska.

W poezji impresjoniści często używali synestezji - środka artystycznego, który polega na łączeniu w opisie różnych wrażeń zmysłowych: smak, zapach, dźwięk, kolor. Dla twórczości impresjonistów charakterystyczne są sformułowania: "srebrzystoturkusowa cisza", "srebrna noc", "morze dźwięków". Echa impresjonizmu można odnaleźć w wierszach większości polskich twórców, m.in. Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Jana Kasprowicza.