Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierzfrancuski generał i prezydent, autor pamiętników. Był absolwentem szkoły oficerskiej Saint-Cyr. W czasie I wojny światowej walczył pod Verdun. W latach 1919-21 uczestniczył we francuskiej misji pokojowej w Polsce (Górny Śląsk). Po powrocie do Francji wykładał historię wojen w Saint-Cyr i jednocześnie studiował jeszcze w Wyższej Szkole Wojennej, którą ukończył w 1924 r. Aż do II wojny światowej zajmował wysokie stanowiska w wojsku francuskim i jednocześnie publikował prace z dziedziny wojskowości i polityki. Był zwolennikiem modernizacji armii ze szczególnym uwzględnieniem wojsk pancernych. Po wybuchu wojny niemiecko-francuskiej w 1940 r. został wiceministrem obrony narodowej - zdecydowanie sprzeciwiał się rokowaniom z Niemcami, a po podpisaniu przez rząd francuski kapitulacji (czerwiec 1940 r.) wyjechał do Londynu. Zorganizował tam Komitet Wolnej Francji oraz Francuski Komitet Wyzwolenia Narodowego, który w 1944 r. został przekształcony w Rząd Tymczasowy Republiki Francuskiej. Jednocześnie nawiązał współpracę z francuskim ruchem oporu i przygotował go do wspólnych działań przy wyzwalaniu Francji. W 1945 r. został premierem Rządu Tymczasowego, ale już w styczniu następnego roku zrezygnował z tej funkcji, gdyż nie akceptował istniejącego systemu politycznego Francji. Do władzy powrócił po zamachu stanu w 1958 r. - powstała wtedy V Republika Francuska. De Gaulle wprowadził też wtedy nową konstytucję i przez rok sprawował funkcję premiera. W styczniu 1959 r. został prezydentem - usiłował odbudować dawną mocarstwową pozycję Francji. Próbował tego dokonać przeciwstawiając się ścisłej unii krajów EWG, rzucając hasło tworzenia "Europy Ojczyzn" oraz wycofując Francję ze struktur NATO (1966 r.). Aby stworzyć przeciwwagę dla potęgi Wielkiej Brytanii, rozpoczął ścisłą współpracę z RFN i sprzeciwiał się przystąpieniu Anglii do EWG. Rozpoczął też prace nad budową francuskiego potencjału nuklearnego. Ułożył także dobre stosunki z Polską i ZSRR (dwukrotnie odwiedził nasz kraj). Jego polityka doprowadziła jednak do kryzysu społecznego we Francji - w ogólnokrajowym referendum nie zaakceptowano jego propozycji zmian w zarządzaniu krajem. Krytykowano go także za utratę Algierii. De Gaulle zrzekł się więc urzędu prezydenta w 1969 r.