E. Orzeszkowa Nad Niemnem, bohater drugoplanowy; syn Andrzeja Korczyńskiego
Wygląd: "w układzie włosów, wyrazie twarzy i przybieranych pozach było coś marzącego i jakby nałóg do malowniczości zdradzającego, co koniecznie przypominać musiało artystę"
Życiorys: W młodości przeżył niespełnioną miłość do Justyny Orzelskiej, którą przygarnęła matka. Nie walczył o to uczucie, pozwolił matce kierować swoim losem, wyjechał z nią za granicę, ożenił się z dziewczyną, którą mu wybrała. Czuje się źle w rodowym majątku, nie rozumie, o co walczył ojciec. W Osowcach po prostu się nudzi. Na moment ożywia go myśl o romansie z Justyną, ale kiedy zostaje odrzucony, zachowuje się jak rozkapryszone dziecko. Ma pretensje do matki, żony. Chce wyjechać za granicę
Charakterystyka: Nie pamięta ojca, nie odwiedza powstańczej mogiły. Większość czasu spędza za granicą. Nie znosi litewskiego krajobrazu, uważa go za nudny, monotonny. W młodości Zygmunt był zakochany w Justynie, matka przeszkodziła ich związkowi. Rozpieszczony przez nią, syn łatwo podporządkował się jej woli. Za granicą poznał Klotyldę, którą pani Andrzejowa uznała za odpowiednią żonę dla syna. Niestety, źle wybrała, ponieważ Zygmunt nie darzy jej uczuciem i marzy o Justynie. Jest przekonany, że jeśli czegoś zechce, zdobędzie to. Dotychczas nie napotykał przeszkód. Tymczasem Orzelska z obrzydzeniem odrzuca propozycję romansu i odnosi się do Zygmunta z pogardą. To go złości, a zarazem prowokuje do dalszych działań. Zygmunt unieszczęśliwia żonę i rani matkę, nazywając ojca szaleńcem. Nie ma szacunku dla narodowych wartości i tych, którzy za nie polegli. Jest pseudoartystą, odczuwa nudę, brak mu celu i poczucia sensu życia
Rola w utworze: Nie ma swoich korzeni, swojego miejsca, wyrzekł się Osowiec, za granicą czuje się obco. Brak mu zasad, nie ma też kanonu wartości, którymi mógłby się w życiu kierować
