FIRCYK

F. Zabłocki Fircyk w zalotach, bohater główny, tytułowy; modny kawaler, lekkoduch, bawidamek, kosmopolita, zapatrzony w cudzoziemskie wzory, trwoniący majątek, był postacią często występującą w literaturze stanisławowskiej

W komedii Zabłockiego jest to postać bardziej złożona pod względem psychologicznym. Przede wszystkim odgrywa on różne role w zależności od sytuacji. Wobec Arysta jest typowym fircykiem. Opowiada o swoim życiu w Warszawie, o miłosnych podbojach, zabawach i kartach. Udaje, że rozgląda się za jakąś bogatą wdową. Ogrywa Arysta w karty i natychmiast postanawia wydać wspaniałą ucztę

Bardziej szczery jest w rozmowach z Klarysą, która rozumie jego problemy z Podstoliną. Jeszcze inny jest w rozmowach z Podstoliną. Zachowuje się w sposób naturalny, bada ją, próbuje na niej swych uwodzicielskich sztuczek, przemawia czule, usiłuje wydobyć z niej wyznanie. Widać, że jest nią szczerze zainteresowany, niepokoi się, gdy podejrzewa, że może ona kochać innego. Jest naprawdę wzruszony, gdy słyszy jej wyznanie. Owa zmienność Fircyka jest typowa dla podobnych bohaterów epoki. Jest formą błazenady, kpiny ze wszystkiego. Ale też Fircyk kocha naprawdę, ulega wzruszeniu, umie zachować dystans do rzeczywistości, a nie tylko błaznować. Kpi z Arysta i dąsów Podstoliny. Jest bystrym obserwatorem. Jest człowiekiem oczytanym, inteligentnym, obytym

Chce być modny, więc żartuje, kpi ze wszystkiego, bywa cyniczny, żyje według warszawskich obyczajów, ale miłość, małżeństwo traktuje poważnie