F. Molnar Chłopcy z Placu Broni, bohater główny; członek grupy chłopców z Placu Broni, niepozorny i pogardzany przez wszystkich, wieczny szeregowiec zdolny do prawdziwego męstwa.
Wygląd: W grupie chłopców na Placu Broni był najmniejszy, dlatego też koledzy często go wyśmiewali, nie doceniali go i traktowali z lekceważeniem. Miał jasne włosy. Jako jedyny spośród chłopców był szeregowcem.
Życiorys: Miał jedenaście lat. Pochodził z ubogiej rodziny, był jedynakiem. Jego ojciec, Andrasz Nemeczek, był krawcem. Przystąpił do grupy chłopców z Placu Broni i tam działał dla jej dobra, poświęcając nawet własne życie.
Charakterystyka: Chociaż był przez kolegów traktowany z lekceważeniem, Nemeczek potrafił wykazać się odwagą w obliczu niebezpieczeństwa, zakradając się samotnie do obozu wroga i nie okazując strachu nawet w rozmowie z wodzem czerwonoskórych. Z godnością zniósł poniżenie, nie przystał do obozu wroga, gdyż wiedział, że to byłaby zdrada. Dochował wierności przyjaciołom, mimo że niesłusznie ogłoszono go zdrajcą.
Jak na prawdziwego bohatera przystało, zdolny był do poświęceń i ofiarności dla dobra innych, nigdy nie kierował się myślą o własnych korzyściach, ale przedkładał wyższe wartości (przyjaźń, wierność, honor) nad własne dobro. Gdyby nie samotna wyprawa do Ogrodu Botanicznego celem zdobycia informacji o działaniach wroga - Nemeczek by nie zachorował. Wierność ideałom przypłacił najwyższą ceną - ceną własnego życia. Właściwie do końca Nemeczek został doceniony przez własną grupę, zrehabilitowano go i odznaczono orderem.
Rola w utworze: Nemeczek jest wzorem bohatera młodzieżowego. Odznacza się pozytywnymi cechami charakteru, jest zdolny do największych poświęceń.