przedstawiciel Protista reprezentujący eugleniny.
Budowa
Euglena zielona żyje w wodach słodkich, w zanieczyszczonych zbiornikach, kałużach. Słowo "euglena" pochodzi od greckich słów "dobre oko", gdyż większość organizmów należących do tej grupy posiada plamkę oczną, tzw. stigmę, pełniącą rolę filtru świetlnego dla fotoreceptora znajdującego się w nasadowej części dłuższej wici. W ten sposób euglena może rozpoznać, skąd dobiega światło i tam się skierować, aby móc przeprowadzać proces fotosyntezy. W chloroplastach zawarty jest chlorofil a i b. Produktem fotosyntezy jest węglowodan podobny do skrobi - paramylon.
Euglena przebywająca w środowisku pozbawionym światła, a zawierającym związki organiczne może zacząć się odżywiać cudzożywnie (heterotroficznie) przez wchłanianie gotowych związków organicznych. Tak dzieje się np. w gnojówce. Ten sposób odżywiania, który jest możliwy dzięki ruchom za pomocą wici, obecność wodniczek tętniących i brak ściany komórkowej pozwalają zaliczyć euglenę do organizmów zwierzęcych. Euglena rozmnaża się bezpłciowo, przez podział podłużny rozpoczynający się od wici.
Można powiedzieć, że eugleniny stoją na pograniczu świata roślinnego i zwierzęcego. Niektóre gatunki nie posiadają wcale chlorofilu i odżywiają się tylko cudzożywnie.
Budowa eugleny zielonej
Cechy roślinne | Cechy zwierzęce
|
obecność chloroplastów z chlorofilem a i b, możliwość przeprowadzania fotosyntezy, materiał zapasowy, węglowodan podobny do skrobi - paramylon | brak ściany komórkowej, narząd ruchu w postaci wici, fotoreceptor i stigma, możliwość odżywiania heterotroficznego, występowanie wodniczek tętniących, potrzebują witamin, których same nie umieją wytworzyć |