Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierz
Aleksander Wat "Wierzby w Ałma-Acie"
Wierzby są wszędzie wierzbami...
Pięknaś, w szronie i blasku, wierzbo ałmaatyńska. Lecz jeśli cię zapomnę, o sucha wierzbo z ulicy Rozbrat, niech uschnie moja ręka!
Góry są wszędzie górami...
Tiań-Szań przede mną żegluje w fioletach Pianka ze świateł, głaz z barw, blaknie i niknie - Lecz jeśli cię zapomnę, daleki szczycie tatrzański, Potoku Biały, gdzie z synem barwne roiłem żeglugi, żegnani cichym uśmiechem naszej dobrej patronki - niech się w kamień tiańszański obrócę!
Jeśli Was zapomnę Jeśli Cię zapomnę miasto me rodzinne...
nocy warszawska, deszczu i bramo warszawska, gdzie
w bramie dziad wyciąga rękępies rozerwał mu sukienkęŚpij Jędrusiu...
Rozrzucam ręce żałośnie jak polska płacząca wierzba
Jeśli was zapomnę, Lampy gazowe Żurawiej - stacje mej męki miłosnej, Świetliste serca wtulone w ciemną wstydliwość liści, I szept, i szmer, i deszcz, w alei turkot dorożki I złotopióry świt gołębi... Jeśli Cię zapomnę, walcząca Warszawo, W krwi spieniona Warszawo, piękna dumą swych mogił...
Jeśli Cię zapomnę... Jeśli Was zapomnę...
Współczesność (Język polski)
Korzystanie z portalu oznacza akceptację Regulaminu.
Polityka Cookies. Prywatność. Copyright: INTERIA.PL 1999-2023 Wszystkie prawa zastrzeżone.
Odpowiedzi (1)
oxytocyna
Profesor Bryk
Punkty rankingowe:
Zdobyte odznaki:
oxytocyna 19.01.2019 23:24
Zgłoś
Autor podkreśla,z pozoru, jednoznaczne podmioty, podkreślając,iż nie są jedyne na świecie, że dzielą się na lepsze i gorsze, na ładniejsze i te pospolitsze. Zaznacza jednak,że to nie wartość zewnętrzna tj. urok, ani wartość materialna, która opiewa miejsca lub podmioty przez autora wspominane, lecz wartość sentymentalna dla wspominającego jest najważniejszą i jednocześnie zobowiązującą wartością. Podmiot liryczny ukazuje swoje wyjątkowe przywiązanie do ojczyzny, do jej nawet najprostszych, wydaje się błahych elementów tj, wierzby, czy góry. Podkreślona zostaje nie tylko patriotyczna postawa bohatera, ale również jego sentymentalność i tendencja do wzruszeń. Podkreśla,iż nie wolno zachłysnąć się obcością, iż należy kochać "swojskość".
Najlepsza odpowiedź