W marcu 1977 r. środowiska opozycyjne pragnęły rozszerzyć platformę działania i powołać do życia Komitet Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W tym celu środowisko KOR-owskie nawiązało bliższy kontakt z liderem rozbitej aresztowaniami organizacji "Ruch" - Andrzejem Czumą oraz z Leszkiem Moczulskim. Przygotowano już nawet wspólną deklarację - jak się mogło wydawać - zawczasu zaakceptowaną przez wszystkich zainteresowanych.
Jednak zamiast tego, 26 III 1977 r. Czuma i Moczulski, na zwołanej przez siebie konferencji prasowej, przedstawili się jako rzecznicy powołanego właśnie do życia Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Zebranych dziennikarzy zapoznali z deklaracją ideowo-programową, którą podpisało kilkanaście osób reprezentujących na ogół środowiska prawicowe. Niezależnie od intencji inicjatorów całej akcji dokonał się rozłam w polskiej demokratycznej opozycji, a KOR i ROPCiO stały się grupami konkurencyjnymi wobec siebie. Zresztą w ciągu następnych miesięcy drogą podziałów i rozłamów z ROPCiO wyłoniły się następujące organizacje: ROPCiO (grupa Czumy), Ruch Młodej Polski (grupa z Aleksandrem Hallem na czele), Ruch Niezależnych Demokratów oraz Komitet na Rzecz Samostanowienia Narodu. Ze środowiska ROPCiO -przynajmniej częściowo - wywodziła się też powołana do życia l IX 1979 r. Konfederacja Polski Niepodległej, na czele której stanął Leszek Moczulski.
Rankiem 7 V 1977 r. w klatce schodowej domu przy ulicy Szewskiej 7 w Krakowie znaleziono zwłoki 23-letniego studenta V roku filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego Stanisława Pyjasa. Zmarł on kilka godzin wcześniej w skutek obrażeń głowy. Tu jednak kończyły się podobieństwa wersji oficjalnej i nieoficjalnej. Pyjas był współpracownikiem KOR-u, któremu w anonimowych listach grożono. Wedle wersji oficjalnej spadł po pijanemu ze schodów i w wyniku tego poniósł śmierć. W myśl wersji nieoficjalnej, ale solidnie udokumentowanej, stał się ofiarą mordu politycznego.
Uroczystości pogrzebowe przybrały charakter manifestacyjny. Liczący kilka tysięcy osób milczący pochód studencki z czarnymi flagami, zapalonymi świeczkami i zniczami przemaszerował pod Wawel, gdzie odczytano deklarację założycielską krakowskiego Studenckiego Komitetu Solidarności. W następnych tygodniach i miesiącach niezależny ruch młodzieży akademickiej rozprzestrzeniał się pod postacią SKS-ów powstających w większych ośrodkach uniwersyteckich.
Jeszcze przed pogrzebem Pyjasa władze przystąpiły do aresztowań wśród działaczy KOR. W sumie zatrzymano 11 członków i współpracowników KOR-u. W obronie aresztowanych w imieniu ROPCiO oświadczenie wydali Czuma i Moczulski, a 17 osób ze świata kultury zwróciło się do władz z apelem o wypuszczenie na wolność aresztowanych, a do opinii publicznej o obronę więźniów politycznych w PRL. Najszerszym echem odbiła się głodówka protestacyjna zorganizowana w warszawskim kościele św. Marcina w intencji uwolnienia ostatnich pięciu więzionych uczestników robotniczego protestu z czerwca 1976 r. oraz 11 działaczy KOR-u.
Tę stosunkowo dotąd mało w Polsce rozpowszechnioną formą protestu w następnych latach posługiwano się wielokrotnie, z różnym zresztą skutkiem. W latach dziewięćdziesiątych tą niezwykle dramatyczną formą protestu posługiwano się także w celach ekonomicznych (żądanie podwyżki płac), co niewątpliwie przyczyniło się do upadku znaczenia i moralnego ciężaru gatunkowego tego rodzaju protestów. Niemniej ta pierwsza głodówka przyniosła jej organizatorom autentyczny sukces: 19 lipca Rada Państwa wydała dekret o amnestii, na mocy którego w następnych dniach zostali zwolnieni ostatni skazani za udział w demonstracjach w Radomiu i Ursusie oraz występujący w ich obronie KOR-owcy. Był to niewątpliwy sukces środowisk opozycyjnych i niezależnych choć władze oficjalnie łączyły amnestię nie z protestami społecznymi, ale z kolejną rocznicą powstania Polski Ludowej. Jednocześnie KOR wypełnił w ten sposób swoją misję i we wrześniu został przekształcony w Komitet Samoobrony Społecznej "KOR".
Odpowiedzi (2)
Insta-mikolajstrzelecki14
Ekstraklasa Bryka
Punkty rankingowe:
Zdobyte odznaki:
Insta-mikolajstrzelecki14 06.06.2020 10:02
W marcu 1977 r. środowiska opozycyjne pragnęły rozszerzyć platformę działania i powołać do życia Komitet Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W tym celu środowisko KOR-owskie nawiązało bliższy kontakt z liderem rozbitej aresztowaniami organizacji "Ruch" - Andrzejem Czumą oraz z Leszkiem Moczulskim. Przygotowano już nawet wspólną deklarację - jak się mogło wydawać - zawczasu zaakceptowaną przez wszystkich zainteresowanych.
Jednak zamiast tego, 26 III 1977 r. Czuma i Moczulski, na zwołanej przez siebie konferencji prasowej, przedstawili się jako rzecznicy powołanego właśnie do życia Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Zebranych dziennikarzy zapoznali z deklaracją ideowo-programową, którą podpisało kilkanaście osób reprezentujących na ogół środowiska prawicowe. Niezależnie od intencji inicjatorów całej akcji dokonał się rozłam w polskiej demokratycznej opozycji, a KOR i ROPCiO stały się grupami konkurencyjnymi wobec siebie. Zresztą w ciągu następnych miesięcy drogą podziałów i rozłamów z ROPCiO wyłoniły się następujące organizacje: ROPCiO (grupa Czumy), Ruch Młodej Polski (grupa z Aleksandrem Hallem na czele), Ruch Niezależnych Demokratów oraz Komitet na Rzecz Samostanowienia Narodu. Ze środowiska ROPCiO -przynajmniej częściowo - wywodziła się też powołana do życia l IX 1979 r. Konfederacja Polski Niepodległej, na czele której stanął Leszek Moczulski.
Rankiem 7 V 1977 r. w klatce schodowej domu przy ulicy Szewskiej 7 w Krakowie znaleziono zwłoki 23-letniego studenta V roku filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego Stanisława Pyjasa. Zmarł on kilka godzin wcześniej w skutek obrażeń głowy. Tu jednak kończyły się podobieństwa wersji oficjalnej i nieoficjalnej. Pyjas był współpracownikiem KOR-u, któremu w anonimowych listach grożono. Wedle wersji oficjalnej spadł po pijanemu ze schodów i w wyniku tego poniósł śmierć. W myśl wersji nieoficjalnej, ale solidnie udokumentowanej, stał się ofiarą mordu politycznego.
Uroczystości pogrzebowe przybrały charakter manifestacyjny. Liczący kilka tysięcy osób milczący pochód studencki z czarnymi flagami, zapalonymi świeczkami i zniczami przemaszerował pod Wawel, gdzie odczytano deklarację założycielską krakowskiego Studenckiego Komitetu Solidarności. W następnych tygodniach i miesiącach niezależny ruch młodzieży akademickiej rozprzestrzeniał się pod postacią SKS-ów powstających w większych ośrodkach uniwersyteckich.
Jeszcze przed pogrzebem Pyjasa władze przystąpiły do aresztowań wśród działaczy KOR. W sumie zatrzymano 11 członków i współpracowników KOR-u. W obronie aresztowanych w imieniu ROPCiO oświadczenie wydali Czuma i Moczulski, a 17 osób ze świata kultury zwróciło się do władz z apelem o wypuszczenie na wolność aresztowanych, a do opinii publicznej o obronę więźniów politycznych w PRL. Najszerszym echem odbiła się głodówka protestacyjna zorganizowana w warszawskim kościele św. Marcina w intencji uwolnienia ostatnich pięciu więzionych uczestników robotniczego protestu z czerwca 1976 r. oraz 11 działaczy KOR-u.
Tę stosunkowo dotąd mało w Polsce rozpowszechnioną formą protestu w następnych latach posługiwano się wielokrotnie, z różnym zresztą skutkiem. W latach dziewięćdziesiątych tą niezwykle dramatyczną formą protestu posługiwano się także w celach ekonomicznych (żądanie podwyżki płac), co niewątpliwie przyczyniło się do upadku znaczenia i moralnego ciężaru gatunkowego tego rodzaju protestów. Niemniej ta pierwsza głodówka przyniosła jej organizatorom autentyczny sukces: 19 lipca Rada Państwa wydała dekret o amnestii, na mocy którego w następnych dniach zostali zwolnieni ostatni skazani za udział w demonstracjach w Radomiu i Ursusie oraz występujący w ich obronie KOR-owcy. Był to niewątpliwy sukces środowisk opozycyjnych i niezależnych choć władze oficjalnie łączyły amnestię nie z protestami społecznymi, ale z kolejną rocznicą powstania Polski Ludowej. Jednocześnie KOR wypełnił w ten sposób swoją misję i we wrześniu został przekształcony w Komitet Samoobrony Społecznej "KOR".
Najlepsza odpowiedź
kochamkotki
Ekstraklasa Bryka
Punkty rankingowe:
Zdobyte odznaki:
kochamkotki 04.06.2020 15:29
Hej, przeczytaj te wypracowania, na pewno Ci pomogą:
1. https://www.bryk.pl/wypracowania/historia/xx-wiek/9605-opozycja-polityczna-i-spoleczna-w-polsce-1945-89.html
2. https://www.bryk.pl/wypracowania/historia/xx-wiek/9605-opozycja-polityczna-i-spoleczna-w-polsce-1945-89.html
Najlepsza odpowiedź