Energia jądrowa to energia wyzwalana podczas przemian jądrowych atomów. Energia jądrowa uwalniana w rozszczepieniu jądra atomu przewyższa około milion razy energię uwalnianą w reakcji chemicznej. Energia jądrowa wyzwolona w reaktorach jądrowych zamieniona na energię cieplną, służy do wytwarzania energii elektrycznej (elektrownia atomowa), napędu statków (okręty podwodne i lotniskowce). Działanie niszczące bomby jądrowej i bomby wodorowej jest skutkiem gwałtownego wyzwolenia energii jądrowej. Jak pokazano, poznanie osobliwości promieniowania ma ogromny udział w poszerzaniu wiedzy na temat wszechświata i może w istotny sposób wpłynąć na dalsze losy naszej planety. Wobec zestawienia zalet i niebezpieczeństw, jakie niosą ze sobą promieniotwórczość naturalna i sztuczna, można wnioskować, że właściwe wykorzystanie zalet i ograniczenie ryzyka jest zależne od postaw ludzi. To rozsądek i etyka społeczności może sprawić, że albo to co daje natura, będzie wykorzystane dla dorobku człowieka i całego świata, albo może sprzyjać powstawaniu niebezpieczeństw na skalę lokalną czy nawet globalną, przed którymi ludzie nie będą potrafili się ochronić. Jednostka ludzka w dzisiejszych czasach, kiedy następuje gwałtowny rozwój kultury i nauki, władająca najnowocześniejszą aparaturą badawczą i korzystająca z wiedzy wybitnych w wielu dziedzinach naukowców, ma okazję unicestwić negatywne efekty wykorzystania promieniotwórczości i spożytkować energię nuklearną z przyszłością dla nas samych i całego świata.
Negatywne cechy energii jądrowej:
- długi czas trwania budowy elektrowni atomowej
- przy produkcji niebezpiecznych odpadów radioaktywnych pojawia się niebezpieczeństwo ich składowania i przechowywania
- niebezpieczeństwo awarii elektrowni jądrowych – przy dużej ilość elektrowni jeszcze większe, katastrofa nuklearna jak w Czarnobylu byłaby wielce prawdopodobna.
- Brak możliwości wykorzystania energii jądrowej do transportu ciężarówek, samolotów czy statków.
- Brak możliwości wykorzystania energii jądrowej jako surowca do otrzymywania tworzyw sztucznych, nawozów i środków ochrony roślin.
- Pojawianie się elektrowni atomowej stanowi problem i techniczny i fizyczny, i jednocześnie jest to problem nierozprzestrzeniania broni jądrowej.
Elektrownie jądrowe stanowią wysoki czynnik ryzyka i są wysoce niebezpieczne w razie awarii. Można było się o tym przekonać kiedy to 26 kwietnia 1986 rok doszło do katastrofy reaktora jądrowego w elektrowni w Czarnobylu. Na skutek tego nieszczęścia atmosfera ziemska została skażona izotopami promieniotwórczymi ( dziesiątki radioaktywnych izotopów, a tym izotopy promieniotwórcze 131I oraz 137Cs), doszło do skażenia znacznej części terenu Europy. Ta aktywność, która została uwolniona podczas awarii reaktora jądrowego stanowiła zaledwie ok. 4% całkowitej aktywności jaka była wytwarzana w reaktorach jądrowych w elektrowni w Czarnobylu. Skażenia zostały wyniesione przy pomocy prądów termicznych będących skutkiem pożaru i wybuchu na wysokość ok. 2 km, dalej powodowały rozchodzenie się zgodnie z kierunkami ruchu mas powietrza.
W lasach zanotowano najwyższe skażenie roślin i zwierząt, gdyż są to miejsca istotnych elementów ekosystemu, w których substancje skażające pozostają szczególnie długo. Zgodnie z przemieszczaniem się zanieczyszczeń w głąb ziemi następuje proces samooczyszczania się ekosystemów, proces ten przebiega szybciej w lasach liściastych, wolniej natomiast zachodzi w lasach iglastych, tereny rolnicze natomiast spowalniają jeszcze te procesy na obu terenach. Substancje skażające przechowywane są głównie w ściółce leśnej. Ściółka leśna stanowi główne miejsce składowania substancji skażających.
Zaraz po wybuchu reaktora jądrowego i w niedalekim okresie śmierć poniosło 237 osób (zostało napromieniowanych, co spowodowało pojawienie się choroby popromiennej), 134 osoby natomiast zachorowały na ostrą chorobę popromienną, w czasie samej tragedii śmierć poniosły 34 osoby. Awaria reaktora w elektrowni jądrowej w Czarnobylu stała się momentem pojawienia się sztucznych pierwiastków promieniotwórczych, które to przyczyniły się do skażenia promieniotwórczego na dalekich obszarach. W dalszym czasie śmierć poniosło 10 tysięcy osób, które uległy napromieniowaniu, a około czterech milionów ludzi zapadło na choroby popromienne. Zgodnie z Państwową Agencją Atomistyki przeszło jedna czwarta powierzchni Polski została zanieczyszczona znacznie, ponad połowa umiarkowanie, a pozostała cześć Polski nieznacznie.
Wraz ze skażeniem promieniotwórczym nastąpił wzrost stężenia w biosferze pierwiastków zaliczanych do naturalnych pierwiastków promieniotwórczych, będących skutkiem działalności człowieka. Pierwiastki takie są skutkiem ubocznym wydobywania węgla i spalania kopalin. Dodatkowo pojawiły się a środowisku związki promieniotwórcze nie obecne wcześniej, tzw. sztuczne pierwiastki promieniotwórcze. Jak źródła sztucznych pierwiastków promieniotwórczych upatruje się próbne wybuchy jądrowe, które prowadzane w atmosferze, innym źródłem są katastrofy reaktorów a także obróbka i magazynowanie paliwa jądrowego.
Istotnym problemem wobec energetyki nuklearnej jest także konieczność składowania odpadów promieniotwórczych otrzymywanych w efekcie pracy reaktorów jądrowych. Magazynuje się odpadki na odludnych terenach, co niesie ze sobą ryzyko oddziaływania na środowisko.
Pozytywne wyzyskiwanie elementów promieniotwórczych:
- Źródło energii nie zanieczyszczające środowiska naturalnego gazami zaliczanych do gazów cieplarnianych
- Niezależność elektrowni od miejsc występowania surowca – możliwość ich budowania w miejscach, gdzie zajdzie taka potrzeba
- energia jądrowa sama jest tania, wybudowanie elektrowni jądrowej niesie ze sobą natomiast gigantyczne koszty
Należy uzmysłowić sobie, że rodzaj i energia promieniowania zastosowanego do terapii nowotworowej jest zależna od zależy od rozmiarów i lokalizacji nowotworu. Promieniowanie degradacji nowotworów skóry, promieniowanie wówczas absorbowane jest jako całość w chorobowo zmienionym miejscu. Natomiast promieniowanie o wyższej energii należy zastosować w przypadku, kiedy nowotwór zlokalizowany jest głębiej, związane jest to z drogą jaką musi przebyć to promieniowanie przez zdrową tkankę, poprzedzające zniszczenie chorobowo zmienionego miejsca. W tym przypadku najlepsze zastosowanie mają ciężkie cząstki o zasięgu tak dobranym, aby zadziałały konkretnie na chorobowo zmienione miejsce, gdzie zjawisko jonizacji zachodzi najsilniej. Jednakże powoduje to uszkodzenie także zdrowej tkanki, przez którą przechodzi promieniowanie. Dlatego najlepszym rozwiązaniem będzie stosowanie małych źródeł promieniowania, mogących zostać umieszczonymi bezpośrednio w rakowo zmienionym miejscu. Znane są też metody, w których płynny preparat zawierający jądra promieniotwórcze zostaje umieszczony w odpowiednim miejscu, przy zastosowaniu zastrzyku lub też uczestniczą tutaj procesy biologiczne organizmu.
