GENETYKA - dziedzina biologii zajmująca się

materiałem genetycznym i zasadami dziedziczenia

cech oraz mechanizmami zmienności organizmów.

GEN - fragment DNA kodujący informację o jednym

Łańcuchu białka.

ALLEL - inna forma tego samego genu, np. gen

Długości ucha u myszy ma allel uszu długich albo

Krótkich.

ALLELE WIELOKROTNE - większa liczba możliwych

Odmian genu utrzymujących się w populacji

HAPLONT - organizm, który posiada w swym genomie

tylko jeden allel każdego z genów, np. bakterie

DIPLONT - posiada zawsze dwa allele każdego genu,

większość roślin i zwierząt wraz z człowiekiem

HAPLODIPLONT - organizm mający w swym

cyklu życiowym fazę haplonta i diplonta, np.

mszaki, paprotniki (u roślin wyższych fazie haplonta

odpowiada ośrodek zalążka i ziarno pyłku)

KWASY NUKLEINOWE stanowią materiał genetyczny,

obecne są w każdej komórce żywej (w jądrze,

mitochondriach i plastykach, u bakterii w cytoplazmie)

ROLA KWASÓW NUKLEINOWYCH:

1. Przechowywanie inf. gen.

2. Przekazywanie inf. gen. organizmom potomnym

3. Sterowanie metabolizmem komórki

4. Funkcje transportowe i strukturalne

RODZAJE KWASÓW NUKLEINOWYCH:

DNA ( kwas deoksyrybonukleinowy)

RNA (kwas rybonukleinowy)

BUDOWA: Kwasy nukleinowe są polimerami niciowymi,

nierozgałęzionymi, a jednostką składową jest

nukleotyd = cukier pentoza + zasada azotowa

+ reszta kwasu fosforowego

zasady azotowe:

uracyl (U))

Nukleotydy łączą się ze sobą wzajemnie przez wiązania

fosfodiestrowe między cukrem a resztą fosforanową.

DNA : cukier deoksyryboza + A / T / G / C + r. kw. P

Dwie nici skręcone w podwójną helisę (10 par nukleotydów

na 1 skręt). Zasady stoją w parach naprzeciwko siebie,

w jednej nici A, w drugiej T i C - G (komplementarność

zasad). Nici są przeciwbieżne (mają końce 3' i 5' które

ustawione są naprzeciw siebie)

  • puryna - pirymidyna
  • C - G trzema wiązaniami, A - T dwoma.

SEKWENCJA - kolejność nukleotydów w nici kwasu

nukleinowego.

KOD GENETYCZNY - zasady budowy łańcucha białka

na matrycy kwasów nukleinowych. Liczba aminokwasów

w białkach 20, liczba nukleotydów 4, ale jeden aminokwas

kodują 3 kolejne nukleotydy, więc kod ma 64 litery

(43 = 64).

AMINOKWAS

H

H2N - C - COOH

R

Właściwości aminokwasu wynikają z właściwości łańcucha

bocznego (reszty, R), którego jest 20 rodzajów, reszta cząsteczki

się nie zmienia.

RODZAJE AMINOKWASÓW:

- polarne

* kwaśne (kwas glutaminowy)

* zasadowe (histydyna)

* obojętne (treonina)

- niepolarne

* niearomatyczne (leucyna)

* aromatyczne (fenyloalanina)

WLAŚCIWOŚCI KODU GENETYCZNEGO

- trójkowy (3 kolejne nukleotydy tworzą triplet, czyli kodon

oznaczający jeden aminokwas)

- bezprzecinkowy

- jednoznaczny (jeden kodon zawsze oznacza ten sam

aminokwas)

- zdegenerowany (jeden aminokwas oznaczany bywa przez

większą liczbę kodonów)

- niezachodzący (trójki nie zachodzą na siebie)

- uniwersalny (jeden u wszystkich organizmów żywych)

- kolinerany (kolejność trójek jest zbieżna z kolejnością

aminokwasów w kodowanym białku)

BUDOWA BIAŁKA: białko jest łańcuchowym

nierozgałęziony polimerem, zbudowanym z kilku

(wtedy nie mówimy o białku, tylko o peptydzie), kilkuset

(najczęściej) do kilku tysięcy (jeżeli tworzy je więcej

niż jeden łańcuch polipeptydowy) aminokwasów.

BUDOWA I MECHANIZM DZIALANIA GENU

Promotor jest to fragment sekwencji nukleotydów,

który nie koduje białka, ale stanowi miejsce kotwiczenia

polimerazy RNA mającej rozpocząć transkrypcję genu,

a więc bezpośrednio poprzedza gen.

RNA: cukier ryboza + A / U / G / C + r. kw. P

Występowanie RNA: cytoplazma, jądro komórkowe

(szczególnie jąderko), mitochondria, plastycy, rybosomy

Rodzaje RNA: matrycowy (mRNA) - matryca do

biosyntezy białka, rybosomalny (rRNA) - strukturalny

Element rybosomów, przenośnikowy (tRNA) - przenosi

aminokwasy z cytoplazmy na miejsce syntezy łańcucha

białka.

EKSPRESJA - realizacja informacji genetycznej,

droga DNA → RNA → białko

REPLIKACJA DNA - samopowielanie DNA zachodzące

w interfazie cyklu komórkowego w fazie R. Wierne, kopie

DNA potomstwa muszą być identyczne jak u komórki

macierzystej (z wyjątkiem gamet).

ETAPY REPLIKACJI DNA:

* inicjacja (rozplecenie podwójnej helisy i przyłączenie

polimerazy DNA do nici)

* elongacja (dobudowywanie kolejnych nukleotydów

do obu połówek starej nici wg zasady komplementarności)

* terminacja (zakończenie replikacji DNA)

WARUNKI REPLIKACJI

  • energia - pochodzi z dodatkowych reszt fosforanowych,

jakie mają wolne nukleotydy

* liczba miejsc inicjacji - u bakterii, wirusów i sinic

jest jedno miejsce, u eukariontów więcej

  • kierunek zawsze 5`do 3` (czyli czytanie nici 3' do 5')
  • polimeraza DNA potrafi sprawdzić, czy nie

popełniła błędów

  • na początku syntezy wbudowywany jest fragment RNA

tzw. starter, później wymieniany na fragment DNA

  • jony Mg2+ są niezbędne do syntezy DNA
  • replikonem nazywamy fragment DNA, którego powielanie

wyszło z jednego miejsca inicjacji (u bakterii 1 replikon)

  • widełki replikacyjne - miejsce, gdzie podwójna helisa DNA

rozplata się lokalnie, aby mogła zajść synteza nowej nici

  • oczko replikacyjne - utworzone przez rozchodzące się

w przeciwnych kierunkach widełki replikacyjne

rozplecenie DNA, kończy się rozdzieleniem dwóch

nowych kompletnych nici DNA

CHROMATYNA - mieszanina białek i kwasów nukleinowych

wypełniająca jądro komórkowe. Podczas profazy wyodrębniają się

chromosomy.

CHROMOSOM - pałeczkowata struktura będąca jedną nicią

DNA nawiniętego na rdzeń z białek i upakowanego tak, że

się mieści w jądrze. U bakterii inne białka, DNA słabiej

upakowany. Pojedynczy chromosom posiada dwa ramiona

przedzielone centromerem, podwojony Cztery. Różnią

się długością ramion, położeniem centromeru, wzorem

prążków jasnych i ciemnych (G).

UPAKOWANIE DNA: materiał genetyczny jest nawinięty

wpierw na kompleksy białek histonowych

o charakterze zasadowym, taki łańcuch zwinięty jest

w spiralę zwaną solenoidem, solenoid upięty w pętle,

przyczepione do białek niehistonowych i zwane

domenami.

NUKLEOSOM - "paciorek", podwójna helisa DNA

nawinięta na 8 podjednostek białek histonowych. Na

1 nukleosom przypadają niecałe 2 pętle DNA i około

200 par nukleotydów. Dodatkowa jednostka histonowa

H1 poza nukleosomem bierze udział w stabilizacji struktur

wyższego rzędu.

SOLENOID - struktura 30 nm (średnica spirali).