sformułowana w XIX w. teoria klasycznej budowy noweli, odwołująca się do Dekameronu G. Boccaccia. Nazwa pochodzi od tytułu noweli Sokół. W utworze tym ośrodkiem kompozycyjnym jest właśnie ptak - sokół. Towarzyszy on bohaterowi we wszystkich momentach życia, stanowi dla niego ogromną wartość, którą Federigo jednak poświęca, by ugościć ukochaną kobietę. Teoria sokoła polega więc na oparciu konstrukcji noweli na jednym, dominującym motywie, nabierającym w trakcie rozwoju akcji określonego znaczenia. W podobny sposób konstruował swoje nowele B. Prus, m.in. Kamizelkę.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
