odmiana powieści wykształcona w epoce pozytywizmu (II. poł. XIX w.). Twórcy powieści realistycznej mieli ukazywać wycinek z nurtu życia człowieka i społeczeństwa w sposób obiektywny i z perspektywy zrozumiałej dla przeciętnego odbiorcy, kierującego się typowymi zasadami moralnymi. Najwybitniejszymi przedstawicieli realizmu w Europie byli: Stendhal, H. Balzak (Komedia ludzka), w Polsce: E. Orzeszkowa, B. Prus, H. Sienkiewicz.
