postawa pochodząca od imienia bohatera powieści J. W. Goethego Cierpienia młodego Wertera, charakteryzująca się nadmierną uczuciowością, skłonnością do marzeń i egzaltacji, tendencją do poetyzacji rzeczywistości, buntem wobec obowiązujących zasad i norm społeczno-obyczajowych oraz poczuciem bezsensu życia, tzw. "bólem istnienia" (zob. Weltschmerz). Werter, wyobcowany ze świata, nieszczęśliwie zakochany w Charlotcie, nie widzący sensu swojego życia i nadziei na spełnienie miłości, popełnia samobójstwo. Werteryzm wywarł wpływ na całą obyczajowość romantyzmu oraz literaturę tego okresu. Przykładem postaci werterowskich w polskiej literaturze są Gustaw z IV cz. Dziadów A. Mickiewicza i tytułowy bohater Kordiana J. Słowackiego.
