utwory litearckie rozpowszechniane kanałami nieoficjalnymi, w krajach, gdzie życie kulturalne jest zależne od cenzury. Są to rękopisy, teksty powielane, druki publikowane potajemnie lub sprowadzane z zagranicy.
W czasie zaborów na ziemiach należących do Rosji tak była rozpowszechniana twórczość poetów Wielkiej Emigracji. Podczas okupacji hitlerowskiej wszystkie polskie teksty literackie stanowiły literaturę podziemną. W PRL podziemna literatura na wielką skalę rozwinęła się w 2 poł. lat 70. w związku z powstaniem tzw. drugiego obiegu, w którym wychodziły dzieła wybitnych pisarzy, tj. T. Konwickiego, S. Barańczaka, Cz. Miłosza i in.
Mianem literatury podziemnej nie określa się na ogół utworów niedozwolonych ze względów obyczajowych, np. tekstów pornograficznych.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
