wypowiedź pisemna skierowana do określonego adresata, najczęściej o charakterze prywatnym, choć znane są też listy adresowane do szerszego grona jak list otwarty, list pasterski, list gończy. W starożytności pisanie listów było sztuką, która osiągnęła wysoki poziom, stając się osobną gałęzią piśmiennictwa (epistolografia). Znane są listy Platona, Cycerona, Seneki. Tym rodzajem wypowiedzi posługiwali się też pisarze chrześcijańscy - św. Paweł, św. Hieronim, św. Augustyn. Rola kultury epistolarnej uległa ograniczeniu wraz z rozwojem prasy, miejsce listu zajął artykuł, esej, recenzja, wreszcie list do redakcji.
Zbiory listów osiągały nierzadko wysoki poziom artystyczny, wchodząc na stałe do literatury pięknej. Autorami słynnych listów są: F. Rabelais, J. Racine, B. Pascal, G. Byron, G. E. Lessing, J. W. Goethe, a w literaturze polskiej Jan III Sobieski, Stanisław August, I. Krasicki, J. Słowacki, E. Orzeszkowa, H. Sienkiewicz.
Forma listu od czasów starożytnych była stosowana w obrębie literatury jako list poetycki, list z podróży (H. Sienkiewicz), powieść w listach - powieść epistolarna (J. J. Rousseau Nowa Heloiza, J. W Goethe Cierpienia młodego Wertera).