słowo pełniące w tekście funkcję określającą wobec rzeczownika. Epitetem jest najczęściej przymiotnik (wysokie drzewa), imiesłów (śpiewający ptak) lub rzeczownik (wieża Babel). Cele epitetu to wzbogacenie wiedzy o przedmiocie, ujawnienie stosunku mówiącego do tego przedmiotu, wprowadzenie elementu obrazowości. Antyczna retoryka zaliczała epitet do figur retorycznych i przyznawała mu ważną rolę we wzbogacaniu i uplastycznianiu stylu. U Homera występuje tzw. epitet stały, powtarzający się przy tym samym rzeczowniku (prędkonogi Achilles). W poezji klasycznej częste były też epitety złożone (gromowładny). Epitet, tworzący w połączeniu z wyrazem określanym związek metaforyczny, nosi nazwę epitetu metaforycznego (sen żelazny). Rodzajem epitetu metaforycznego jest tzw. epitet sprzeczny, czyli oksymoron (kamienne serce) oraz epitet metonimiczny (kwitnący ogród).
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
