odmiana stylu retorycznego, wzorowana na dziełach M. T. Cycerona (II w. p.n.e.), uważanych za najdoskonalsze wcielenie klasycznego stylu oratorskiego. Styl Cycerona odznaczał się jasnością, bogactwem, przy unikaniu skrajności, a zwłaszcza rozmaitością, dostosowaną do celu wypowiedzi. Cycero podkreślał zwłaszcza potrzebę związku ozdobnego mówienia z mądrym myśleniem, akcentując społeczną doniosłość działalności oratorskiej.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
