autotematyzm

tendencja do wypowiadania refleksji na temat procesu powstawania dzieła, sposobów i celów pisania. Autotematyzm charakterystyczny jest dla różnych rodzajów literackich. W liryce występuje zazwyczaj w utworach stanowiących wykładnię poetyckiego programu artysty (np. L. Staff Curriculum vitae, T. Różewicz Moja poezja, Cz. Miłosz Ars poetica?); w epice najbardziej typowy jest dla poematu dygresyjnego (Beniowski J. Słowackiego). Jako autotematyczną określa się zazwyczaj część literatury awangardowej (głównie powieści), gdzie autorzy zdradzają sekrety swojego pisarskiego warsztatu (np. Fałszerze A. Gide'a) lub też cały tekst konstruują jako wypowiedź tłumaczącą zasady rządzące pisaniem tego utworu nouveau roman.