Rosyjski poeta i dramatopisarz, twórca rosyjskiego futuryzmu. Urodził się we wsi Bagdady na terenie Gruzji. Jego ojciec był leśniczym. Po śmierci ojca rodzina Majakowskich zamieszkała w Moskwie, gdzie przyszły poeta uczęszczał do gimnazjum. W 1908 r. wstąpił do partii bolszewików (RSDRP). Był wielokrotnie więziony za działalność konspiracyjną. Po przerwaniu w 1910 r. tej działalności zaczął studiować w Akademii Sztuk Plastycznych i Architektury, gdzie poznał twórcę grupy kubofuturystów, D. Burluka. W latach 1915-19 przebywał w Petersburgu. Był założycielem grupy LEF oraz redaktorem czasopism "Lef" i "Nowyj Lef". W 1930 r. został członkiem RAPP (organizacji literacko-kulturalnej skupiającej w latach 1928-32 grupę pisarzy proletariackich). W tym samym roku (1930) poeta zmarł śmiercią samobójczą.
Debiut literacki Majakowskiego przypadł na lata 1912-13. Powstały wtedy wiersze utrzymane w poetyce kubistycznej: Noc, Świt, Z ulicy na ulicę, Teatry, Szyldom. Do innych dzieł tego twórcy należy tragedia Włodzimierz Majakowski (1913), poematy Obłok w spodniach (1915), Flet kręgosłupa (1915), Wojna i świat (1916), Włodzimierz Iljicz Lenin (1924, propagujący rewolucję 1917 r.), O tym (1923), Na cały głos (1930), komedie Pluskwa (1929) i Łaźnia (1930). Majakowski był jednym z pierwszych twórców, którzy wprowadzili do poezji język potoczny.
Podczas wizyty Majakowskiego w Polsce grupa lewicowych pisarzy przyjęła go śniadaniem w restauracji "Astoria". Chcąc zamanifestować pogardę dla burżuazyjnych konwenansów, rewolucyjny poeta ostentacyjnie sięgnął do salaterki i wyciągnął palcami korniszon. W odpowiedzi na to będący na tym spotkaniu Słonimski podobnie zamaszystym gestem zaczerpnął z półmiska... sałatki majonezowej. "Majakowski chwilę popatrzał na mnie, wreszcie uśmiechnął się, ogórek położył na talerzu" (A. Słonimski Alfabet wspomnień).
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
