Współczesny pisarz, felietonista, tłumacz, urodził się w Warszawie. Był synem wybitnego architekta, Antoniego Dygata, a mężem popularnej aktorki i piosenkarki, Kaliny Jędrusik. Gimnazjum ukończył w Krakowie. Do wybuchu II wojny światowej (1939) studiował architekturę, filozofię i prawo w Warszawie. Uczestniczył w kampanii wrześniowej. Był internowany w obozie dla cudzoziemców (ze względu na posiadanie obywatelstwa francuskiego) w Konstancji, nad Jeziorem Bodeńskim. Po powrocie do Polski w latach 1940-44 przebywał w Warszawie.
Dygat debiutował w 1938 r. w "Kurierze Porannym" opowiadaniem Różowy kajecik. Jego pierwsza powieść, wspomnienie z czasów pobytu w obozie hitlerowskim, nosi tytuł Jezioro Bodeńskie (1946). W 1986 r. doczekała się ekranizacji w reżyserii J. Zaorskiego. Dygat współpracował też z "Przeglądem Kulturalnym", gdzie umieszczał swoje felietony.
Spośród utworów pisarza oprócz wymienionych należy wyróżnić powieści Pożegnania (1948, zekranizowana w 1958 r. przez W. Hasa), Podróż (1958), Disneyland (1965, zekranizowana pt. Jowita), opowiadania Pola Elizejskie (1949, jedno z opowiadań pt. Lotnisko zekranizowane), Słotne wieczory. Opowiadania najkrótsze (1957), Różowy kajecik. Opowiadania krótkie i średnie (1958), Pięć minut przed zaśnięciem, Opowiadania wybrane (1960), W cieniu Brooklynu (1973), felietony zawarte w zbiorach Wiosna i niedźwiedzie (1953), Rozmyślania przy goleniu (1959), Kołonotatnik (1979), utwory dramatyczne napisane razem z J. Kottem Nowy Świętoszek (1950), przekłady.